ตัวกรองผลการค้นหา
ศรัทธา
หมายถึง[สัดทา] น. ความเชื่อ, ความเลื่อมใส, เช่น สิ้นศรัทธา ฉันมีศรัทธาในความดีของเขา บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ประสาทะ เป็น ศรัทธาประสาทะ. ก. เชื่อ, เลื่อมใส, เช่น เขาศรัทธาในการรักษาแบบแพทย์แผนโบราณ. (ส. ศฺรทฺธา; ป. สทฺธา).
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ศรัทธา
ฉลองศรัทธา
หมายถึง(ปาก) ก. ตอบแทนเต็มที่.
ตาทิพย์
หมายถึงน. ตาที่สามารถดูอะไรเห็นได้หมด.
หูทิพย์
หมายถึงน. หูที่จะฟังอะไรได้ยินทั้งหมด.
เทวัญ
หมายถึงน. พวกชาวสวรรค์ที่มีตาทิพย์ หูทิพย์ และกินอาหารทิพย์.
ทิพยญาณ
หมายถึงน. ความรู้เป็นทิพย์.
ทิพย,ทิพย-,ทิพย์
หมายถึง[ทิบพะยะ-, ทิบ] ว. เป็นของเทวดา เช่น อาหารทิพย์, ดีวิเศษอย่างเทวดา เช่น ตาทิพย์ หูทิพย์, ดีวิเศษเหนือปรกติธรรมดา เช่น เนื้อทิพย์, ใช้ว่า ทิพ ก็มี. (ส. ทิวฺย; ป. ทิพฺพ).
โยคจักษุ
หมายถึงน. ตาทิพย์. (ส.).
สุธา
หมายถึงน. นํ้าอมฤต, อาหารทิพย์.
สัทธาธิกะ
หมายถึงน. ผู้ยิ่งด้วยศรัทธา. (ป.).
ทิพยรส
หมายถึงน. รสทิพย์, รสเลิศ.
แก่กล้า
หมายถึงก. เข้มแข็ง, ยวดยิ่ง, เช่น ศรัทธาแก่กล้า.