ผลการค้นหา

วุ่นวาย

หมายถึงก. เอาเป็นธุระมากเกินไป เช่น เขาชอบเข้าไปวุ่นวายกับเรื่องของคนอื่น ไม่ต้องเตรียมอะไรมากหรอก อย่าวุ่นวายไปเลย; ไม่สงบ เช่น บ้านเมืองวุ่นวายเกิดจลาจลไปทุกหนทุกแห่ง. น. ความไม่สงบ เช่น เกิดวุ่นวายไปทั่วบ้านทั่วเมือง.

อันตราย

หมายถึง[อันตะราย] น. เหตุที่อาจทำให้ถึงแก่ความตายหรือพินาศ. (ป., ส. อนฺตราย ว่า อุปสรรคหรือภัยอันมาในระหว่าง).

กระวนกระวาย

หมายถึงก. วุ่นวายใจ, แสดงอาการวุ่นวายไม่เป็นสุข.

ชีวันตราย

หมายถึงน. อันตรายต่อชีวิต, อันตรายถึงตาย. (ป., ส.).

ปากเหยี่ยวปากกา

หมายถึงน. ภัยอันตราย.

หนีเสือปะจระเข้

หมายถึง(สำ) ก. หนีภัยอันตรายอย่างหนึ่งแล้วต้องพบภัยอันตรายอีกอย่างหนึ่ง.

โพยภัย

หมายถึงน. อันตราย, โพย ก็ว่า.

เผชิญภัย

หมายถึงก. เจออันตรายเฉพาะหน้า, กล้าเสี่ยงภัยโดยรู้ว่าจะมีอันตราย.

สิงคลี

หมายถึง[-คฺลี] ว. วุ่นวาย, พัลวัน.

ทำวน

หมายถึงก. ห่วงใย, วุ่นวายใจ.

ปริปันถ์

หมายถึง[ปะริ-] น. อันตราย, อันตรายในทางเปลี่ยว. (ป., ส.).

รอดปากเหยี่ยวปากกา

หมายถึงก. พ้นอันตรายมาได้อย่างหวุดหวิด.