ค้นเจอ 319 รายการ

สิ

หมายถึงคำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ, ซิ หรือ ซี ก็ว่า.

วิ

หมายถึงคำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. (ป., ส.).

สิต,สิต-

หมายถึง[-ตะ-] ว. ขาว. (ป., ส.).

วิภว,วิภว-

หมายถึง[-พะวะ-] น. ความเจริญ; สมบัติ; ความไม่มีไม่เป็น. (ป., ส.).

สิตะ

หมายถึงว. ยิ้ม, ยิ้มแย้ม. (ป.; ส. สฺมิต).

วิกสิต

หมายถึง[วิกะสิด] ก. บาน, แย้ม. (ป., ส.).

วิสม,วิสม-

หมายถึง[-สะมะ-] ว. ไม่เรียบ, ไม่เสมอ, ขรุขระ, ไม่เท่ากัน. (ป., ส.).

วิศว,วิศว-

หมายถึง[วิดสะวะ-] ว. ทั้งหมด, ทั้งปวง. (ส. วิศฺว; ป. วิสฺส).

พิสิฐ

หมายถึงว. ประเสริฐ, วิเศษ. (ป. วิสิฏ; ส. วิศิษฺฏ).

สิร,สิร-,สิระ

หมายถึง[-ระ-] น. หัว, ยอด, ที่สุด. (ป.; ส. ศิรา).

วิทัศน์

หมายถึงน. การมองการณ์ไกล, วิสัยทัศน์. (อ. vision).

วิชย,วิชย-,วิชัย

หมายถึง[วิชะยะ-, วิไช] น. ความชนะ, ชัยชนะ. (ป., ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ