ค้นเจอ 22 รายการ

อวจร

หมายถึง[อะวะจอน] น. แดน, บริเวณ, เขต, วิสัย. (ป., ส.).

วิสย,วิสย-,วิสัย

หมายถึง[วิสะยะ-, วิไส] น. ความสามารถ เช่น อยู่ในวิสัยที่จะเลี้ยงดูบุตรภรรยาได้ เป็นเรื่องเหลือวิสัยที่จะทำได้; ขอบ, เขต, เช่น คามวิสัย โคจรวิสัย อยู่ในทัศนวิสัย. (ป.).

พิสัย

หมายถึงน. วิสัย, ลักษณะที่เป็นอยู่, ความสามารถ; ขอบ, เขต, แดน, ตำบล, ถิ่น, แว่นแคว้น, ที่, มณฑล, ประเทศ. (ป. วิสย).

วิษัย

หมายถึงน. วิสัย. (ส.).

ประสีประสา

หมายถึงน. วิสัย, เรื่องราว, ความเป็นไป, ความหมาย, (มักใช้ในประโยคปฏิเสธ) เช่น ไม่รู้ประสีประสา.

ผิดวิสัย

หมายถึงว. ผิดลักษณะที่เป็นอยู่ตามปรกติ เช่น ผิดวิสัยของมนุษย์.

วิสัยทัศน์

หมายถึงน. การมองการณ์ไกล, วิทัศน์. (อ. vision).

กฎธรรมดา

หมายถึงน. ข้อกำหนดระเบียบการปฏิบัติเนื่องจากธรรมดาวิสัยของมนุษย์และสังคม.

ขวางโลก

หมายถึงว. แปลกไปจากคนอื่น, ผิดจากปรกติวิสัย.

ประสา

หมายถึงน. วิสัยที่เป็นไป เช่น ตามประสาจน ตามประสาเด็ก ตามประสาใจ.

วิทัศน์

หมายถึงน. การมองการณ์ไกล, วิสัยทัศน์. (อ. vision).

ห่าม

หมายถึงว. จวนสุก (ใช้แก่ผลไม้); มีนิสัยมุทะลุ ห้าวหาญบ้าบิ่น ผิดปรกติวิสัย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ