ผลการค้นหา

วัยคะนอง

หมายถึงน. วัยหนุ่มสาวที่ชอบสนุกสนาน, วัยหนุ่มสาวที่กำลังฮึกห้าว.

คะนอง

หมายถึงก. แสดงอาการร่าเริง, คึก, ลำพอง; พูดหรือทำเกินขอบเขต เช่น คะนองปาก คะนองมือ; เรียกอาการของฟ้าที่มีเสียงลั่นเปรี้ยง ๆ ว่า ฟ้าคะนอง.

วัย,วัย-

หมายถึง[ไว, ไวยะ-] น. เขตอายุ, ระยะของอายุ, เช่น วัยเด็ก วัยหนุ่มสาว วัยชรา. (ป., ส. วย).

ฟอง

หมายถึงก. คะนอง, กำเริบ.

วัยจูง

หมายถึงน. วัยของเด็กระหว่างวัยแล่นกับวัยอุ้ม.

ฮึกห้าว

หมายถึงว. มุทะลุด้วยความคะนอง.

คึกคาม

หมายถึงก. คึกคะนอง.

ฮึกหาญ

หมายถึงว. กล้าด้วยความคะนอง.

วัยอุ้ม

หมายถึงน. วัยของเด็กก่อนวัยจูง.

วัยฉกรรจ์

หมายถึงน. วัยหนุ่มที่มีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง.

วัยเด็ก

หมายถึงน. วัยที่อายุยังน้อย.

วัยทารก

หมายถึงน. วัยเด็กเล็ก ๆ ที่ยังไม่เดียงสา.