ตัวกรองผลการค้นหา
เขย
หมายถึงน. ชายที่มาแต่งงานกับญาติผู้หญิง, ผัวของญาติ, เช่น ถ้าเป็นผัวของลูกสาว เรียก ลูกเขย ถ้าเป็นผัวของป้า เรียก ลุงเขย.
ลูกเขย
หมายถึงน. ชายซึ่งเป็นผัวของลูกสาว.
บุตร,บุตร-
หมายถึง[บุด, บุดตฺระ-] น. ลูก, ลูกชาย. (ส. ปุตฺร; ป. ปุตฺต).
เทวัน
หมายถึงน. พี่เขย, น้องเขย. (ส.).
เรียงพี่เรียงน้อง
หมายถึงว. เป็นลูกพี่ลูกน้องกันตามลำดับศักดิ์ คือผู้เป็นพี่มีบุตร บุตรนั้นเรียกว่าลูกผู้พี่ น้องมีบุตร บุตรนั้นเรียกว่าลูกผู้น้อง บุตรทั้งสองฝ่ายนั้นเรียกว่า เรียงพี่เรียงน้องกัน.
วินันตู
หมายถึงน. น้องเขย. (ช.).
นอกกฎหมาย
หมายถึงว. ไม่ถูกกฎหมาย เช่น บุตรนอกกฎหมาย.
ผู้รับบุตรบุญธรรม
หมายถึง(กฎ) น. ผู้ที่ได้จดทะเบียนรับบุตรของบุคคลอื่นมาเป็นบุตรของตน.
เกี่ยวดอง
หมายถึงว. นับเป็นญาติกันทางเขยหรือสะใภ้.
ชามาดร,ชามาดา,ชามาตุ
หมายถึง[-ดอน] น. ลูกเขย. (ป. ชามาตุ; ส. ชามาตฺฤ).
ปุตตะ
หมายถึง(แบบ) น. บุตร. (ป.; ส. ปุตฺร).
หม่อมหลวง
หมายถึงน. คำนำหน้าชื่อบุตรของหม่อมราชวงศ์.