ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ดาด, ลาช,ลาชะ,ลาชา, รด, กาด, ลาป,ลาป-,ลาป-, ลาภ, ผาลา, กรานกฐิน
ลาด
หมายถึงก. ปูแผ่ออกไป เช่น ลาดพรม ปูลาดอาสนะ, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ถนนลาดยาง. ว. เทตํ่าหรือเอียงขึ้นน้อย ๆ เช่น ที่ลาด.
ผาลา
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. เตี้ย, แจ้, ลาด.
ดาด
หมายถึงก. เอาวัตถุเช่นผ้าเป็นต้นขึงหรือปิดบังให้ทั่วตอนเบื้องบน เช่น ดาดเพดาน ดาดหลังคา, ถ้าปูตอนล่างเช่นพื้นเรือนเป็นต้น เรียกว่า ลาด เช่น ลาดเสื่อ ลาดพรม. ว. ไม่ชัน เช่น หลังคาดาด.
ลาช,ลาชะ,ลาชา
หมายถึง[ลาด, ลาชะ] น. ข้าวตอก เช่น อนนเรืองรองด้วยจตุรพรรณมาลา ลาชาชาติห้าสิ่ง. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์). (ป., ส.).
กรานกฐิน
หมายถึง[-กะถิน] ก. ขึงไม้สะดึง คือ เอาผ้าที่จะเย็บเป็นจีวรเข้าขึงที่ไม้สะดึง เย็บเสร็จแล้วบอกแก่ภิกษุทั้งหลายผู้ร่วมใจกันยกผ้าให้ในนามของสงฆ์เพื่ออนุโมทนา, ภิกษุผู้เย็บจีวรเช่นนั้น เรียกว่า ผู้กราน, พิธีทำบัดนี้ คือ สงฆ์ยกผ้าอันไม่พอแจกกันให้ภิกษุรูปหนึ่ง ภิกษุรูปนั้นทำตั้งแต่ซัก กะ ตัด เย็บ ย้อม เสร็จในวันนั้น ทำพินทุกัปปะอธิษฐานเป็นจีวรครอง เป็นจีวรกฐิน เรียกว่า กรานกฐิน. (อุปสมบทวิธี). (ดู กฐิน). (ข. กราล ว่า ปู, ลาด).
แอ่ง
หมายถึงน. ที่ซึ่งลาดลึกลงไปพอนํ้าขังได้.
สันถาร
หมายถึงน. การปูลาด; ที่ปูลาด, พื้น. (ป.; ส. สํสฺตาร).
ไหล่ลู่
หมายถึงน. ไหล่ที่ลาดเอียงลงกว่าปรกติ.
ปลาต
หมายถึง[ปะลาด] ก. หนีไป. (ป.).
กำมลาศน์
หมายถึง[-มะลาด] (โบ) น. กมลาสน์.
ประลาต
หมายถึง[ปฺระลาด] ก. หนีไป. (ป. ปลาต).
ตลิ่ง
หมายถึง[ตะหฺลิ่ง] น. ส่วนของฝั่งที่ไม่ลาดริมแม่นํ้าลำคลอง.