ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ลมเฉื่อย
ลม
หมายถึงน. ชื่อเห็ดชนิด Lentinus polychrous Lév. ในวงศ์ Polyporaceae ขึ้นบนขอนไม้ผุ ดอกเห็ดรูปปากแตร ด้านบนมีเกล็ดสีนํ้าตาลอ่อน ด้านล่างมีครีบสีนํ้าตาลแดง เนื้อเหนียว กินได้.
คำไวพจน์ ลม | คำคล้าย ลม
หมายถึงน. ธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ ของร่างกาย คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม, ถ้าลมในร่างกายแปรปรวนไม่ปรกติจะทำให้เกิดอาการต่าง ๆ ได้ เช่น เป็นลม; ลมหายใจ เช่น หมดลม สิ้นลม หมายความว่า ตาย; อากาศที่เคลื่อนที่; ชื่อโรคชนิดหนึ่ง มีอาการหลายอย่าง เช่น วิงเวียน หน้ามืด คลื่นเหียน, ถ้าอาการรุนแรงอาจถึงแก่สิ้นสติหรือตายได้ เช่น เขาเป็นลมแน่นิ่งไป.
หมายถึงน. ชื่อปูชนิด Ocypode ceratophthalma ในวงศ์ Ocypodidae ก้านตายาว วิ่งเร็ว อยู่ตามหาดทรายชายทะเล.
เป็นลม,เป็นลมเป็นแล้ง
หมายถึงก. มีอาการวิงเวียนหน้ามืด บางคราวถึงกับหมดสติ.
ปืนลม
หมายถึงน. ชื่อปืนชนิดหนึ่ง ใช้แรงอัดดันด้วยลม.
ลมตะเภา
หมายถึงน. ลมชนิดหนึ่งพัดมาจากทิศใต้ไปทางทิศเหนือในกลางฤดูร้อน.
ลมสลาตัน
หมายถึงน. ลมทะเลที่พัดจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือในปลายฤดูฝน.
ลมหายใจ
หมายถึงน. ลมที่ปอดสูบเข้าออกทางจมูกหรือทางปาก.
ท่อลม
หมายถึงน. ทางเดินอากาศหายใจส่วนล่างที่อยู่ระหว่างกล่องเสียงกับหลอดลม. (อ. trachea; windpipe).
ยิงลม
หมายถึงน. เรียกตัวไม้ประกอบเครื่องบนหลังคาเรือน ทำหน้าที่ยันอยู่ข้างหลังจั่ว ตั้งทแยงปลายข้างหนึ่งยันกับขื่อเพื่อเสริมให้จั่วมั่นคง.
ลมเฉื่อย
หมายถึงน. ลมที่พัดเรื่อย ๆ, ลมที่พัดช้า ๆ.
ลมชวย
หมายถึงน. ลมที่พัดอ่อน ๆ, ลมที่พัดเรื่อย ๆ.