ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ร่อย, ระแนง, ร่อน, ระร่อน, ลิว, ร่อง, ร่อ
ร่อย
หมายถึงก. ค่อยหมดไป, กร่อนไป, เช่น คมมีดร่อย.
ร่อยหรอ
หมายถึงก. ค่อยหมดไป, หมดไปสิ้นไปทีละน้อย, เช่น เงินทองร่อยหรอ.
ร่อ
หมายถึง(กลอน) ก. จ่อ, จด. ว. ใกล้.
ร่อง
หมายถึงน. รอยลึกเป็นช่องทางไปตามยาว, สันดินระหว่างท้องร่องสำหรับเพาะปลูก เช่น ร่องผัก ร่องมัน.
ร่องแร่ง
หมายถึงว. อาการที่ห้อยติดอยู่จวนจะหลุด เช่น เขาถูกฟันแขนห้อยร่องแร่ง แมวคาบหนูห้อยร่องแร่ง, กะร่องกะแร่ง.
ร่องส่วย
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. หย่ง.
ร่อนรับร่อนเร่
หมายถึงว. เตร็ดเตร่ไปมา.
ร่องน้ำ
หมายถึงน. ทางนํ้าลึกที่เรือเดินได้.
ร่องรอย
หมายถึงน. เค้าเงื่อนหรือเบาะแสที่ปรากฏเป็นแนวบอกให้รู้.
ร่อนร่อน
หมายถึงว. ง่าย ๆ เช่น หากินร่อนร่อน.
ร่องมด
หมายถึงน. สีขาวหรือดำเป็นขีดยาวตามท้องสัตว์แต่คางตลอดก้น, รอยเป็นทางยาวบนเขาสัตว์จำพวกกวาง.
ร่อน
หมายถึงก. อาการของสิ่งมีลักษณะแบนเลื่อนลอยไปหรือมาในอากาศ, ทำให้สิ่งแบน ๆ เคลื่อนไปในอากาศหรือบนผิวน้ำ เช่น ร่อนรูป ร่อนกระเบื้องไปบนผิวน้ำ; กางปีกแผ่ถาไปมาหรือถาลง เช่น นกร่อน เครื่องบินร่อนลง; แยกเอาของละเอียดออกจากของหยาบ โดยใช้เครื่องแยกมีแร่งเป็นต้นแกว่งยักไปย้ายมา ให้ของที่ละเอียดหลุดลงไป เช่น ร่อนข้าว, แกว่งวนเวียนไปรอบตัว เช่น ร่อนดาบ; เอาคมมีดถูวนเบา ๆ ที่หิน ในคำว่า ร่อนมีด.