ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา รุกษะ, รุกขา
รุกขกะ
หมายถึง[-ขะกะ] น. ต้นไม้เล็ก. (ป.).
รุกขมูลิกธุดงค์
หมายถึง[-มูลิกะ-] น. ธุดงค์อย่าง ๑ ใน ๑๓ อย่าง ที่ภิกษุจะต้องสมาทานว่าจะอยู่โคนต้นไม้เป็นประจำ. (ป. รุกฺขมูลิกธูตงฺค).
รุกขมูล
หมายถึงน. โคนต้นไม้, เรียกพระที่ถือธุดงค์อยู่โคนไม้ว่า พระรุกขมูล.
รุกข,รุกข-,รุกข์
หมายถึง[รุกขะ-, รุก] น. ต้นไม้. (ป.; ส. วฺฤกฺษ).
รุกขชาติ
หมายถึงน. ต้นไม้, หมู่ไม้.
รุกขเทวดา
หมายถึงน. เทวดาที่สิงสถิตอยู่ตามต้นไม้.
รุกขา
หมายถึง(กลอน) น. ต้นไม้.