ตัวกรองผลการค้นหา
ราคา
หมายถึงน. มูลค่าของสิ่งของที่คิดเป็นเงินตรา; จำนวนเงินซึ่งได้มีการชำระหรือตกลงจะชำระในการซื้อขายทรัพย์สิน, โดยปริยายหมายความว่า ค่า, คุณค่า, มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น เขาทำตัวเป็นคนไม่มีราคา.
เป็นเงินเป็นทอง
หมายถึงว. มีค่า, มีราคา, เช่น เวลาเป็นเงินเป็นทอง.
ค่าหัว
หมายถึงน. ราคาที่กำหนดไว้เป็นค่าเอาชีวิต.
ค่า
หมายถึงน. มูลค่าหรือราคาของสิ่งใด ๆ ทั้งที่เป็นรูปธรรมและนามธรรม ที่มีประโยชน์ในทางใช้สอย แลกเปลี่ยน หรือทางจิตใจเป็นต้น บางอย่างก็ประเมินเป็นเงินได้ บางอย่างก็ประเมินเป็นเงินไม่ได้ เช่น ทองคำเป็นของมีค่า เวลามีค่ามาก; จำนวนเงินที่เป็นราคาสิ่งของหรือบริการเป็นต้น เช่น ค่าจ้าง ค่าเช่า ค่าโดยสาร ค่าอาหาร; (คณิต) จำนวนหรือตัวเลขที่ระบุปริมาณหรือขนาดของตัวแปร; (สำ) เรียกสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่มีคุณค่ามากจนไม่อาจประเมินเป็นเงินได้ว่า เป็นสิ่งที่หาค่ามิได้.
ประเมิน
หมายถึงก. กะประมาณค่าหรือราคาเท่าที่ควรจะเป็น เช่น ประเมินราคา.
ได้ราคา
หมายถึงก. ขายได้เงินมากกว่าที่คาดไว้.
สูงค่า
หมายถึงว. มีค่ามาก เช่น แจกันลายครามใบนี้สูงค่ามากเพราะเป็นสมบัติตกทอดมาหลายชั่วอายุคนแล้ว, มีค่าสูง, มีราคาสูง, เช่น แหวนเพชรวงนี้สูงค่ามาก.
ขี้หมูขี้หมา
หมายถึง(ปาก) ว. ไร้สาระ, ไม่สำคัญ, ไม่มีค่า, ไม่มีราคา.
อรรฆ
หมายถึง[อัก] น. ค่า, ราคา. (ส. อรฺฆ; ป. อคฺฆ).
เล่นแร่แปรธาตุ
หมายถึงก. พยายามทำโลหะที่มีค่าตํ่าเช่นตะกั่วให้กลายเป็นทองคำตามความเชื่อแต่โบราณ, โดยปริยายหมายความว่า สับเปลี่ยนของที่มีราคาให้เป็นของที่มีราคาต่ำกว่า.
ย่อมเยา
หมายถึงว. มีราคาถูก, มีราคาพอสมควร.
สู้ราคา
หมายถึงก. มีกำลังที่จะซื้อได้ เช่น ไม่ว่าของชิ้นนี้จะแพงสักเท่าใด ฉันก็จะสู้ราคา.