ผลการค้นหา

ระงับ

หมายถึงก. ยับยั้งไว้, ทำให้สงบ, เช่น ระงับคดี ระงับเรื่องราว.

ยับยั้ง

หมายถึงก. หยุดไว้, รั้งรอไว้, เช่น ยับยั้งใบลาไว้; พักอยู่.

ระงับ,ระงับ,ระงับพิษ

หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Breynia glauca Craib ในวงศ์ Euphorbiaceae คล้ายต้นก้างปลา ใช้ทำยาได้.

รำงับ

หมายถึงก. ระงับ.

ลุ้ย

หมายถึงก. พูดไม่ยับยั้ง.

พอที

หมายถึงคำห้ามเพื่อขอยับยั้ง.

อดกลั้น

หมายถึงก. ระงับอารมณ์.

หักห้าม

หมายถึงก. ยับยั้งใจ.

ห้ามทัพ

หมายถึงก. ยับยั้งศึก, โดยปริยายหมายความว่า ยับยั้งการทะเลาะวิวาทกัน.

บุ่มบ่าม

หมายถึงว. ที่ขาดความยับยั้งไม่เกรงใจใคร.

ต้านทาน

หมายถึงก. ขัดขวาง, ยับยั้ง, ต่อสู้ยันไว้.

เหลืออด,เหลืออดเหลือทน

หมายถึงว. สุดที่จะกลั้นได้, สุดที่จะอดทนได้, สุดที่จะระงับอารมณ์ได้.