ตัวกรองผลการค้นหา
บร,บร-
หมายถึง[บอระ-] (แบบ; กลอน) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. (ป., ส. ปร).
รอง
หมายถึงก. รับรวมของเหลวหรือสิ่งอื่นที่ไหลตกลงมา เช่น รองนํ้า; ต้านทานคํ้าจุนให้คงอยู่ เช่น รองหัวเข็ม, หนุนให้สูงขึ้น เช่น เอาไม้รองโต๊ะรองตู้, รองรับ เช่น เอาเบาะรองนั่ง เอาผ้ารองมือ. ว. เป็นที่ ๒ โดยตำแหน่ง เช่น รองอธิบดี รองอธิการบดี, ถัดลงมาโดยอายุหรือตำแหน่ง เช่น ตำแหน่งรองลงมา, ด้อยกว่า เช่น เป็นรอง.
หมายถึงว. งามสุกใส เช่น รองเรือง.
ชื่อรอง
หมายถึง(กฎ) น. ชื่อประกอบถัดจากชื่อตัว.
มือรอง
หมายถึงน. ผู้มีความสำคัญเป็นคนที่ ๒ รองจากมือแรก, คนที่ลงมือทำเป็นคนที่ ๒ รองจากมือต้น.
บรรทัดรองมือ
หมายถึงน. อุปกรณ์อย่างหนึ่งสำหรับจิตรกรใช้รองมือเขียนภาพ เป็นไม้แบน ๆ ยาว ๑-๒ ฟุต กว้างประมาณ ๑ นิ้ว หุ้มปลายข้างหนึ่งด้วยสำลีพันกระดาษฟางหรือผ้าเนื้อนุ่ม.
อัครชายา
หมายถึงน. ตำแหน่งมเหสีรอง.
อนุราช
หมายถึง[อะนุราด] น. พระราชารอง, พระเจ้าแผ่นดินองค์รอง. (ป.).
ตกเป็นเบี้ยล่าง
หมายถึง(สำ) ก. ตกเป็นรองเขา, เสียเปรียบเขา.
พนันขันต่อ
หมายถึงน. การพนันซึ่งได้เสียกันโดยวิธีต่อรอง.
ต้นเรือ
หมายถึงน. รองผู้บังคับการเรือ.
เรือพระที่นั่งรอง
หมายถึงน. เรือหลวงที่จัดเป็นพระราชพาหนะสำรองไปในกระบวนเสด็จทางชลมารค เช่น เรืออนงคนิกร เรืออัปสรสุรางค์.