ตัวกรองผลการค้นหา
ปีน
หมายถึงก. ไต่โดยใช้มือและเท้าเกาะยึดขึ้นไป เช่น ปีนต้นไม้ ปีนเขา, ใช้ในอาการที่ไต่ลงก็มี เช่น ปีนลงทางหน้าต่าง; โดยปริยายหมายความว่า ออกนอกที่นอกทาง เช่น ปีนทาง.
หมายถึงน. ชื่อเพลงที่ขึ้นต้นด้วยคำ ปีน เช่น ปีนตลิ่งนอก ปีนตลิ่งใน.
รองเท้า
หมายถึงน. เกือก.
ป่ายปีน
หมายถึงก. ปีนหรือตะกายขึ้นไปด้วยความยากลำบาก, ปีนป่าย ก็ว่า.
ป่าย
หมายถึงว. ปีนขึ้นไปด้วยความยากลำบาก, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปีน เป็น ป่ายปีน หรือ ปีนป่าย.
ปีนป่าย
หมายถึงก. ปีนหรือตะกายขึ้นไปด้วยความยากลำบาก, ป่ายปีน ก็ว่า.
ส้นรองเท้า
หมายถึงน. ส่วนล่างตอนท้ายของรองเท้าที่รองรับส้น.
เขียงเท้า
หมายถึงน. รองเท้าไม้.
ฉลองพระบาท
หมายถึง(ราชา) น. รองเท้า.
บาทนิเกต
หมายถึง[บาดทะนิเกด] น. ที่รองเท้า, ม้ารองเท้า. (ส.).
ตะกุยตะกาย
หมายถึงก. พยายามป่ายปีนให้พ้นอันตราย.
บาทุกา
หมายถึงน. รองเท้า. (ป., ส. ปาทุกา).