ผลการค้นหา

ค้นเจอ 330 รายการ

ล

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.

ค้นหาในบทความ

รส

หมายถึงน. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด, โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. (ป., ส.).

เผ็ด

หมายถึงว. มีรสอย่างรสพริก.

ศฤงคารรส

หมายถึง[สะหฺริงคานระรด] (วรรณ) น. รส ๑ ใน ๙ รสของวรรณคดี มีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับความรัก เช่น เรื่องลิลิตพระลอมีเนื้อเรื่องเป็นศฤงคารรส.

เครื่องปรุงรส

หมายถึงน. สิ่งที่ใช้ปรุงแต่งรสอาหาร เช่น น้ำตาล น้ำปลา เกลือ.

ขม

หมายถึงว. รสอย่างหนึ่งอย่างรสสะเดาหรือบอระเพ็ด.

ทิพยรส

หมายถึงน. รสทิพย์, รสเลิศ.

รู้รส

หมายถึงก. รู้สึกถึงผลที่ได้รับ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ถ้าเด็กดื้อต้องตีเสียบ้าง จะได้รู้รสไม้เรียว ฉันเพิ่งรู้รสความหิว.

เสาวรส

หมายถึงว. มีรสอร่อย, มีรสดี. (ป., ส. สุรส).

ร่วมรัก

หมายถึง(ปาก) ก. เสพสังวาส, ร่วมรส หรือ ร่วมรสรัก ก็ว่า.

เอมโอช

หมายถึง[-โอด] (กลอน) น. รสหวาน, รสอร่อย.

ช่ำช่า

หมายถึงว. ไม่มีรส, ชืด.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ