ตัวกรองผลการค้นหา
ยึดครอง
หมายถึงก. เข้าถือสิทธิครอบครอง.
ครอบครอง
หมายถึงก. ยึดถือไว้, มีสิทธิปกครอง; (กฎ) ยึดถือทรัพย์สินไว้โดยเจตนาจะยึดถือเพื่อตน อันทำให้บุคคลได้มาซึ่งสิทธิครอบครอง ทั้งนี้จะยึดถือไว้เองหรือบุคคลอื่นยึดถือไว้ให้ก็ได้.
กินเมือง
หมายถึงก. ครอบครองเมือง.
ทรัพย์สมบัติ
หมายถึงน. ทรัพย์สินที่อยู่ในครอบครองอันอาจใช้สอยแจกจ่ายได้.
เปลี่ยนมือ
หมายถึงก. เปลี่ยนเจ้าของ, เปลี่ยนผู้ครอบครอง.
จับจอง
หมายถึง(กฎ) ก. เข้าครอบครองที่ดินสาธารณะไว้เพื่อตน.
อาวาสิก
หมายถึงน. ผู้ครอบครองอาวาส คือ พระสงฆ์. (ป.).
ที่ดินมือเปล่า
หมายถึงน. ที่ดินซึ่งผู้ครอบครองยังไม่มีหนังสือสำคัญสำหรับที่ดิน.
ครอบครองปรปักษ์
หมายถึง(กฎ) ก. ครอบครองทรัพย์สินของผู้อื่นไว้โดยความสงบและโดยเปิดเผยด้วยเจตนาเป็นเจ้าของ บุคคลผู้ครอบครองปรปักษ์ ถ้าเป็นอสังหาริมทรัพย์ได้ครอบครองติดต่อกันเป็นเวลา ๑๐ ปี ถ้าเป็นสังหาริมทรัพย์ได้ครอบครองติดต่อกันเป็นเวลา ๕ ปี บุคคลนั้นได้กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินนั้น.
ของ
หมายถึงน. สิ่งต่าง ๆ. บ. แห่ง (ใช้สำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ครอบครอง).
ยึดทรัพย์
หมายถึง(กฎ) ก. การที่เจ้าพนักงานเอาทรัพย์สินไปจากการครอบครองของบุคคล เพราะเหตุที่กระทำการฝ่าฝืนกฎหมายหรือเพื่อบังคับคดี.
อะคร้าว
หมายถึง(กลอน) ว. ยิ่ง; อิ่มใจ, ภูมิใจ, เช่น ทิศตะวันตกไท้ท้าว อะคร้าวครอบครองยศ. (ลอ).