ค้นเจอ 240 รายการ

ยักษ์ปักหลั่น

หมายถึง[-ปัก-] (สำ) น. ผู้มีรูปร่างใหญ่โต.

หลั่น

หมายถึงว. สูงตํ่าหรือก่อนหลังกันเป็นลำดับ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ลด เป็น ลดหลั่น. ก. อาการที่ควั่นปลายเสาให้เหลือเป็นเดือยสำหรับรับขื่อ เรียกว่า หลั่นหัวเทียน.

ยักษ์

หมายถึงน. อมนุษย์พวกหนึ่ง ถือกันว่ามีรูปร่างใหญ่โตน่ากลัว มีเขี้ยวงอก ใจดำอำมหิต ชอบกินมนุษย์ กินสัตว์ โดยมากมีฤทธิ์เหาะได้จำแลงตัวได้, บางทีใช้ปะปนกับคำว่า อสูร รากษส และมาร ก็มี; เทวดาพวกหนึ่งในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกและชั้นปรนิมมิตวสวัตดี; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ศตภิษัช มี ๔ ดวง, ดาวพิมพ์ทอง หรือ ดาวสตะภิสชะ ก็เรียก. ว. โดยปริยายหมายความว่า มีลักษณะหรืออาการอย่างยักษ์ เช่น ใจยักษ์ หน้ายักษ์, มีลักษณะใหญ่เป็นพิเศษในพวก เช่น ปลาหมึกยักษ์. (ส. ยกฺษ ว่า อมนุษย์พวกหนึ่ง บริวารท้าวเวสวัณ; ป. ยกฺข).

ปัก

หมายถึงก. ตั้งฝังลง เช่น ปักเสา, เอาหัวดิ่งลง เช่น นกปักหัวลง เครื่องบินปักหัวลง; เสียบ เช่น ปักปิ่น ปักดอกไม้, ใช้เข็มร้อยด้าย ไหม หรือดิ้นเป็นต้นแล้วแทงลงไปบนผืนผ้าให้เป็นลวดลายต่าง ๆ เช่น ปักลวดลาย ปักด้าย ปักไหม.

ยักษ์มักกะสัน

หมายถึง(สำ) น. ผู้มีใจคอดุร้าย.

สไบปัก

หมายถึงน. ผ้าสไบที่ปักด้วยดิ้นเงินหรือดิ้นทองและสอดไส้ด้วยไหมสีต่าง ๆ.

ปักจักร

หมายถึงก. เย็บให้เป็นลวดลายด้วยจักรเย็บผ้า.

ปักข,ปักข-,ปักข์

หมายถึง[ปักขะ-, ปัก] น. ปักษ์. (ป.; ส. ปกฺษ).

ปักดำ

หมายถึงก. ถอนต้นกล้ามาปลูกในนา.

ใส่หน้ายักษ์

หมายถึง(สำ) ก. ทำหน้าถมึงทึงแสดงอาการเกรี้ยวกราด ดุดัน, ตีหน้ายักษ์ ก็ว่า.

ยักษี

หมายถึง(กลอน) น. ยักษ์. (ส.).

ยักษา

หมายถึง(กลอน) น. ยักษ์. (ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ