ตัวกรองผลการค้นหา
มิส,มิส-,มิสก,มิสก-
หมายถึง[มิดสะ-, มิดสะกะ-] ว. เจือ, ปน, คละ. (ป. มิสฺส, มิสฺสก; ส. มิศฺร, มิศฺรก).
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ (ต่อ 2)
คำไวพจน์: กวาง - คำไวพจน์ของ กวาง พร้อมตัวอย่างการนำไปใช้
ภาษาบาลี-สันกฤต
มิศร,มิศร-,มิศรก,มิศรก-
หมายถึง[มิดสะระ-, มิดสะระกะ-] ว. เจือ, ปน, คละ; ประสมขึ้น. (ส.; ป. มิสฺส, มิสฺสก).
มิ
หมายถึงก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
สก,สก-,สก-
หมายถึง[สะกะ-] ว. ของตน. (ป.; ส. สฺวก).
หมายถึงว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ.
สก
หมายถึงน. ผม. (ข. สก่).
หมายถึง(โบ) ก. สะเด็ดนํ้า เช่น เอาข้าวที่ซาวนํ้าแล้วใส่ในตะแกรงเพื่อให้นํ้าแห้ง เรียกว่า สก.
ภูมิบาล,ภูมิภุช
หมายถึง[พูมิ-] น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).
มิต,มิต-
หมายถึง[-ตะ-] ว. พอประมาณ, น้อย. (ป.).
ภูมิบริมาณ
หมายถึง[พูมิ-] น. มาตราเนื้อที่. (ส.).
ประศม
หมายถึงก. สงบ. (ส.).
ลัภ
หมายถึงก. ได้. (ป., ส.).