ค้นเจอ 43 รายการ

มิด

หมายถึงว. อาการที่ลับหายไปหรือทำให้ลับหายไปจนหมดสิ้นอย่างปิดมิด จมมิด บังมิดเป็นต้น, สนิท เช่น ปิดประตูให้มิด; ใช้เป็นกริยาหมายถึง อาการอย่างนั้น เช่น มิดนํ้า มิดหัว.

มิดน้ำ

หมายถึงว. อาการที่น้ำท่วมหัวเรือจนมิด เช่น หัวเรือมิดน้ำ.

มิดด้าม

หมายถึงว. อาการที่ใช้มีดหรือของมีคมแทงเข้าไปจนจมถึงด้าม, สุดก้น สุดด้าม หรือ สุดลิ่ม ก็ว่า.

มิดหัว

หมายถึงว. อาการที่หัวจมหายลงไปในน้ำ เช่น ดำน้ำจนมิดหัว.

มิตรสหาย

หมายถึง[มิด-] น. เพื่อนฝูง.

เมี้ยน

หมายถึงว. มิด, ลับลี้, ซ่อน.

มธุมิศร

หมายถึง[-มิด] ว. เจือนํ้าหวาน. (ส.).

ปิดควันไฟไม่มิด

หมายถึง(สำ) ก. ปิดเรื่องที่อื้อฉาวไปทั่วแล้วไม่สำเร็จ.

มิทธี

หมายถึง[มิด-] ว. ท้อแท้, เชื่อมซึม. (ป.).

กระเมี้ยน,-กระเมี้ยน

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระมิด เป็น กระมิดกระเมี้ยน.

สมิต

หมายถึง[สะมิด] ก. ประสม, รวบรวม. (ป.).

มิทธะ

หมายถึง[มิด-] น. ความท้อแท้, ความเชื่อมซึม. (ป., ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ