ตัวกรองผลการค้นหา
มิด
หมายถึงว. อาการที่ลับหายไปหรือทำให้ลับหายไปจนหมดสิ้นอย่างปิดมิด จมมิด บังมิดเป็นต้น, สนิท เช่น ปิดประตูให้มิด; ใช้เป็นกริยาหมายถึง อาการอย่างนั้น เช่น มิดนํ้า มิดหัว.
มิดน้ำ
หมายถึงว. อาการที่น้ำท่วมหัวเรือจนมิด เช่น หัวเรือมิดน้ำ.
มิดด้าม
หมายถึงว. อาการที่ใช้มีดหรือของมีคมแทงเข้าไปจนจมถึงด้าม, สุดก้น สุดด้าม หรือ สุดลิ่ม ก็ว่า.
มิดหัว
หมายถึงว. อาการที่หัวจมหายลงไปในน้ำ เช่น ดำน้ำจนมิดหัว.
มิตรสหาย
หมายถึง[มิด-] น. เพื่อนฝูง.
เมี้ยน
หมายถึงว. มิด, ลับลี้, ซ่อน.
มธุมิศร
หมายถึง[-มิด] ว. เจือนํ้าหวาน. (ส.).
ปิดควันไฟไม่มิด
หมายถึง(สำ) ก. ปิดเรื่องที่อื้อฉาวไปทั่วแล้วไม่สำเร็จ.
มิทธี
หมายถึง[มิด-] ว. ท้อแท้, เชื่อมซึม. (ป.).
กระเมี้ยน,-กระเมี้ยน
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระมิด เป็น กระมิดกระเมี้ยน.
สมิต
หมายถึง[สะมิด] ก. ประสม, รวบรวม. (ป.).
มิทธะ
หมายถึง[มิด-] น. ความท้อแท้, ความเชื่อมซึม. (ป., ส.).