ตัวกรองผลการค้นหา
ย
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรตํ่า เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
คำไวพจน์ ท้องฟ้า - คำคล้าย ท้องฟ้า
ภ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๒ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ปรารภ ลาภ.
สุภ,สุภ-
หมายถึง[สุบพะ-] น. ความงาม, ความดีงาม, ความเจริญ. (ป.; ส. ศุภ).
นภ,นภ-
หมายถึง[นะพะ-, นบพะ-] น. ฟ้า, หาว, อากาศ. (ป., ส. นภ, นภสฺ).
ภคะ
หมายถึง(แบบ) น. โชคดี, ความเจริญ, เกียรติ. (ป., ส.).
ภระ
หมายถึงก. เลี้ยงดู, คํ้าจุน. (ป.).
กุมภ,กุมภ-,กุมภ์
หมายถึง[กุมพะ-] น. หม้อ; ชื่อกลุ่มดาวรูปหม้อ เรียกว่า ราศีกุมภ์ เป็นราศีที่ ๑๐ ในจักรราศี. (ป.).
ภวัคระ
หมายถึง[พะวักคฺระ] น. พรหมชั้นสูง, เนวสัญญานาสัญญายตนะ ก็เรียก. (ส. ภวาคฺร; ป. ภวคฺค).
นิสภ,นิสภ-
หมายถึง[-สะพะ-] (แบบ) ว. ผู้ประเสริฐ เช่น นิสภขัตติยวราเรืองพระยศ. (ม. ร่ายยาว ชูชก). (ป.).
ภวังค,ภวังค-,ภวังค์
หมายถึง[พะวังคะ-] น. ส่วนที่สืบต่อระหว่างปฏิสนธิกับจุติ มิได้เสวยอารมณ์ในทวารทั้ง ๖ มีจักษุทวารเป็นต้น. (ป.); ความเป็นอยู่โดยไม่รู้สึกตัว.
ภักดี
หมายถึงน. ความจงรัก, ความเลื่อมใสยิ่ง. (ส. ภกฺติ; ป. ภตฺติ).
ภัทร,ภัทร-,ภัทระ
หมายถึง[พัดทฺระ-] ว. ดี, เจริญ, ประเสริฐ, งาม, น่ารัก, เป็นมงคล. (ส. ภทฺร; ป. ภทฺท, ภทฺร).
