ตัวกรองผลการค้นหา
ภูเขา
หมายถึงน. พื้นที่ที่มีระดับสูงขึ้นจากบริเวณรอบ ๆ ตั้งแต่ ๖๐๐ เมตรขึ้นไป.
คำไวพจน์ ภูเขา | คำคล้าย ภูเขา
"แซ่บ" กับ "แซบ" คำไหนที่ถูกต้อง
30 คำสแลงยอดนิยมในภาษาไทย
50 มุกเสี่ยวยอดนิยม โพสต์เรียกยอดไลก์
ขึ้นต้นไม้สุดยอด
หมายถึง(สำ) ก. ขึ้นถึงตำแหน่งสูงสุดแล้ว.
ศิงขริน,ศิงขรี
หมายถึงน. ศิขริน, ภูเขา. ว. มียอด.
ศิขร
หมายถึง[-ขอน] น. ยอด, ยอดเขา, ภูเขา, ใช้ว่า ศิงขร หรือ ศีขร ก็มี. (ส.).
ยอด
หมายถึงน. ส่วนสูงสุด, ส่วนเหนือสุด, เช่น ยอดปราสาท ยอดเจดีย์ ยอดเขา, ส่วนปลายสุดของพรรณไม้หรือที่แตกใหม่ เช่น ยอดผัก ยอดตำลึง ยอดกระถิน; เรียกคนหรือสัตว์ที่มีคุณสมบัติยิ่งยวดเหนือผู้อื่น เช่น ยอดคน ยอดหญิง ยอดสุนัข; จำนวนรวม เช่น ยอดเงิน; ฝี (ใช้ในราชาศัพท์ว่า พระยอด). (ปาก) ว. ที่สุด เช่น ยอดเยี่ยม ยอดรัก.
สันเขา
หมายถึงน. ส่วนสูงของภูเขาที่ยาวเป็นทิวพืดไป.
สูง
หมายถึงว. มีระยะที่วัดตรงขึ้นไปตามแนวตั้งฉากกับพื้น เช่น ต้นไม้สูง ภูเขาสูง; เหนือระดับปรกติ เช่น อุณหภูมิสูง ไข้สูง ความสามารถสูง; แหลม เช่น เสียงสูง, ระดับเหนือเสียงกลาง เช่น อักษรสูง; ตรงข้ามกับ ต่ำ เช่น จิตใจสูง.
สิงค์
หมายถึงน. เขาสัตว์ต่าง ๆ; เขา, ยอดเขา, ที่ที่สูงสุด. (ป.).
จรวดจรี
หมายถึง[จฺรวดจะรี] (แบบ) น. ยอดแหลมสูง.
ดอย
หมายถึงน. ภูเขา.
ลิ่ว
หมายถึงว. อาการที่เห็นไกลลิบหรือสูงลิบ เช่น เรืออยู่ไกลลิ่ว ภูเขาสูงลิ่ว.
สุดสวาทขาดใจ
หมายถึงว. ยอดรัก, อย่างยอด.