ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา หันหน้า, ผัน, วันหน้า, กัน, หน้า, บ่ายหน้า, วันหลัง, มุข,มุข-, หัวหน้า, อธิบดี, บังหน้า, จ่า
แห้น
หมายถึงก. แทะ, กัดด้วยฟันหน้า.
อักษรย่อตำแหน่งต่าง ๆ และคำนำหน้าชื่อ
เทคนิคจำศัพท์ - ตอนที่ 3 : Prefixes of time
รายชื่ออักษรย่อของจังหวัดและรหัสจังหวัด
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ (ต่อ 2)
ฟัน
หมายถึงก. เอาของมีคมเช่นดาบฟาดลงไป, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอาสันมือฟันอิฐ.
หมายถึงน. กระดูกเป็นซี่ ๆ อยู่ในปากสำหรับกัด ฉีกเคี้ยวอาหาร, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฟันเลื่อย ฟันจักร.
หน้ากล้อ
หมายถึงน. หน้ากลม เช่น เขาเป็นคนผมหยิก หน้ากล้อ คอสั้น ฟันขาว.
ลิ้นกับฟัน
หมายถึง(สำ) น. การกระทบกระทั่งกันบ้างแต่ไม่รุนแรงของคนที่ใกล้ชิดกัน เช่น ระหว่างสามีกับภรรยาหรือคนที่ทำงานร่วมกัน.
ฆ่าฟัน
หมายถึงก. ใช้อาวุธฆ่ากัน.
ฟันฟาง
หมายถึงน. ฟาง, ฟันที่เข้าใจว่าขึ้นแทนฟันแท้ที่หักไป, ฟัน เช่น ฟันฟางไม่ค่อยดี กินของเหนียวของแข็งไม่ได้.
เสียวฟัน
หมายถึงก. รู้สึกแปลบที่ฟันเพราะเคลือบฟันสึกหรือฟันเป็นรูเป็นต้น.
เลี่ยมฟัน
หมายถึงก. ใช้โลหะเช่นทอง นาก หุ้มฟันเพื่อความสวยงามเป็นต้น.
รากฟัน
หมายถึงน. ส่วนของฟันที่ฝังอยู่ในกระดูกที่เป็นเบ้าของฟัน.
ฟันหลอ
หมายถึงน. ฟันที่มีช่องว่างระหว่างฟันซึ่งเกิดจากฟันหลุด กร่อน หรือหักจนถึงโคนฟัน เป็นต้น.
หน้าเปิด
หมายถึงน. หน้าอิ่มเอิบผ่องใสชวนดู, หน้าสว่าง ก็ว่า.