ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ฟัง, สวนิต, สำเหนียก, ยิน
ฟังก์ชัน
หมายถึง(คณิต) น. เซตของคู่ลำดับโดยที่คู่ลำดับทุกคู่ไม่มีสมาชิกตัวหน้าซํ้ากัน. (อ. function).
ฟังความข้างเดียว
หมายถึงก. เชื่อถือแต่ฝ่ายเดียวโดยไม่ฟังความอีกฝ่ายหนึ่ง.
ฟังได้
หมายถึงว. พอเชื่อถือได้ เช่น ที่พยานให้การมานั้นฟังได้, ไม่ขัดหู เช่น เพลงไพเราะพอฟังได้.
ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด
หมายถึง(สำ) ก. ฟังไม่ได้ความแจ่มชัด แล้วเอาไปพูดต่อหรือทำผิด ๆ พลาด ๆ.
ฟังออก
หมายถึงก. เข้าใจ, รู้เรื่อง.
ฟัง
หมายถึงก. ตั้งใจสดับ, คอยรับเสียงด้วยหู, ได้ยิน; เชื่อ, ทำตามถ้อยคำ เช่น ให้ฟังคำสั่งผู้บังคับบัญชา.
ฟังขึ้น
หมายถึงว. พอจะยึดถือได้ (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น เหตุผลฟังไม่ขึ้น.
ฟังหูไว้หู
หมายถึงก. รับฟังไว้แต่ไม่เชื่อทั้งหมด.