ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ถอนพิษ
พ่น
หมายถึงก. ห่อปากเป่าให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งในปากออกมาเป็นฝอยเป็นต้น, อาการที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น พ่นไฟ พ่นสี, (ปาก) พูดมาก เช่น รีบ ๆ เข้าเถอะ อย่ามัวพ่นอยู่เลย.
พิษ,พิษ-
หมายถึง[พิด, พิดสะ-] น. สิ่งที่ร้ายเป็นอันตรายแก่ร่างกายหรือให้ความเดือดร้อนแก่จิตใจ; สิ่งที่ร้ายเป็นอันตราย เมื่อเข้าสู่ร่างกายจะทำให้ตาย เจ็บปวด หรือพิการได้ บางอย่างเกิดจากแร่ เช่นสารหนู, บางอย่างเกิดจากต้นไม้ เช่นต้นแสลงใจ, บางอย่างเกิดจากสัตว์ เช่นงู. (ส. วิษ; ป. วิส).
ปัดพิษ
หมายถึงก. เสกเป่าเพื่อให้พิษหมดไป.
ยาพิษ
หมายถึงน. สิ่งที่มีพิษมาก กินหรือฉีดเข้าร่างกายเป็นต้นแล้วอาจทำให้ถึงตายได้.
ถอนพิษ
หมายถึงก. ทำให้พิษหมด.
พิษสง
หมายถึง(ปาก) น. พิษ, พยศ.
ลำบอง
หมายถึงน. เม็ดตุ่มที่เกิดตามผิวเนื้อด้วยพิษร้อนหรือพิษอักเสบ.
โฆรวิส
หมายถึง[โคระวิด] น. งูพิษ. ว. มีพิษร้าย. (ป.).
ละบอง
หมายถึงน. เม็ดตุ่ม ๆ เกิดตามผิวเนื้อด้วยพิษร้อนหรือพิษอักเสบ.
เตาฟู่
หมายถึงน. เตาที่ใช้สูบลมพ่นนํ้ามันให้ขึ้นไปถูกไฟลุกเป็นเปลว.
ลมพิษ
หมายถึงน. ผื่นคันเป็นพิษเห่อขึ้นตามผิวหนัง.
กษัยเลือด
หมายถึงน. กษัยเนื่องจากเลือด นํ้าเหลือง และเสมหะเป็นพิษ.