ผลการค้นหา

พูดจริง* *พูดจริง *พูดจริง*
คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 1,248 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา จริง,จริง ๆ

จริง,จริง ๆ

หมายถึง[จิง] ว. แน่ เช่น ทำจริง ชอบจริง ๆ; แท้, ไม่ปลอม, เช่น ของจริงไม่ใช่ของเทียม; เป็นอย่างนั้นแน่แท้ ไม่กลับเป็นอย่างอื่น เช่น ข้อนี้เป็นความจริง, ไม่เท็จ, ไม่โกหก, ไม่หลอกลวง, เช่น เรื่องจริง พูดจริง, เป็นไปตามนั้น เช่น ความฝันกลายเป็นความจริง.

กะล่อน

หมายถึงว. พูดคล่อง แต่ไม่จริงเป็นส่วนมาก.

ปากพล่อย

หมายถึงก. พูดโดยไม่คำนึงว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่จริง.

ดังจริง

หมายถึงว. อย่างจริง, จริงอย่างนี้.

โม้

หมายถึง(ปาก) ว. โว, พูดเกินความจริง.

เก่งแต่ปาก

หมายถึงว. ดีแต่พูด ทำไม่ได้, ไม่เก่งจริง.

ซ้อมค้าง

หมายถึงก. พูดทึกทักเอาราวกับเป็นจริง.

จริงไซร้

หมายถึงจริงแท้, เป็นจริงแน่นอน

อวดอ้าง

หมายถึงก. พูดแสดงสรรพคุณหรือคุณวิเศษที่มิได้มีอยู่หรือให้เกินความเป็นจริง, พูดโดยยกหลักฐานซึ่งไม่มีอยู่จริงหรือที่บิดเบือนไปจากความจริงมาประกอบ.

ปด,ปดโป้

หมายถึงก. โกหก, พูดเท็จ, จงใจกล่าวคำที่ไม่จริง.

รู้ไม่จริง

หมายถึงก. รู้ไม่ถ่องแท้, รู้ไม่มากพอ, เช่น เขาชอบเล่าเรื่องส่วนตัวของเพื่อน ๆ ทั้ง ๆ ที่รู้ไม่จริง.

งานไม่ใหญ่แน่นะวิ

หมายถึงคนพูดกำลังจะโดนอีกฝ่ายแกง เพราะจริง ๆ แล้วสิ่งที่พูดถึงใหญ่โตกว่าที่อีกฝ่ายพูดไว้

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด