ตัวกรองผลการค้นหา
พึ่งพิง
หมายถึงก. พักพิงอาศัย.
คำราชาศัพท์ หมวด ร่างกาย ส่วนลำตัว
กริยา 3 ช่อง 100 คํา พร้อมคำอ่าน คำแปล (อัปเดต 2024)
พึ่งพา
หมายถึงก. อาศัยกัน, ช่วยเหลือกัน.
พึ่ง
หมายถึงก. อาศัย เช่น พึ่งบารมีคนอื่น, พักพิง เช่น ไปพึ่งเขาอยู่, ขอความช่วยเหลือ เช่น หนีร้อนมาพึ่งเย็น.
อาศัย
หมายถึงก. พักพิง, พักผ่อน; พึ่ง; อ้างถึง เช่น อาศัยความตามมาตราที่ ... (ส.).
อิง
หมายถึงก. พิง เช่น อิงหมอน; พึ่ง, อาศัย, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ อาศัย เป็น อิงอาศัย.
น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า
หมายถึง(สำ) น. การพึ่งพาอาศัยกัน.
พึ่งลำแข้งตัวเอง
หมายถึง(สำ) ก. ช่วยตนเอง, อาศัยลำแข้งตัวเอง ก็ว่า.
พิง
หมายถึงก. อิง เช่น ยืนพิงเสา.
ง้อ
หมายถึงก. ขอคืนดีด้วย, ขอพึ่งพาอาศัย.
ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน
หมายถึงว. ต่างฝ่ายต่างพึ่งพาอาศัยกัน.
อาศัยลำแข้งตัวเอง
หมายถึง(สำ) ก. ช่วยตัวเอง, พึ่งลำแข้งตัวเอง ก็ว่า.
หมายถึงว. คำช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น เช่น เขาพึ่งไป, เพิ่ง ก็ว่า; ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าพึ่ง หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าพึ่งไป อย่าพึ่งกิน, เพิ่ง เพิก หรือ เพ่อ ก็ว่า.
