ตัวกรองผลการค้นหา
พิรุณ
หมายถึงน. ฝน; ชื่อเทวดาแห่งนํ้า เทวดาแห่งฝน เรียกว่า พระพิรุณ. (ป., ส. วรุณ).
ฤทธิ์
หมายถึง[ริด] น. อำนาจศักดิ์สิทธิ์, แรงอำนาจ, เช่น เทวดามีฤทธิ์. (ส.; ป. อิทฺธิ).
เหาะ
หมายถึงก. เคลื่อนที่ไปในอากาศด้วยฤทธิ์.
ล้างยา
หมายถึงก. ทำลายฤทธิ์ยา, ทำให้ฤทธิ์ยาเสื่อม, โดยเชื่อกันว่าอาหารหรือผลไม้บางอย่างเมื่อกินเข้าไปแล้วจะทำให้ฤทธิ์ยาเสื่อมได้.
กายสิทธิ์
หมายถึงว. มีฤทธิ์เดชต่าง ๆ อยู่ในตัว.
วรุณ
หมายถึงน. พระพิรุณ, เทวดาแห่งนํ้า, เทวดาแห่งฝน. (ส.).
แผลงศร
หมายถึงก. ยิงลูกธนูออกไปด้วยแรงแห่งฤทธิ์.
มหิทธิ
หมายถึง[มะหิดทิ] ว. มีฤทธิ์มาก. (ป. มหา + อิทฺธิ).
ประภาพ
หมายถึง[ปฺระพาบ] น. อำนาจ, ฤทธิ์. (ส.).
อานุภาพ,อานุภาวะ
หมายถึงน. อำนาจ, ฤทธิ์เดช, ความยิ่งใหญ่. (ป., ส.).
ขยาด
หมายถึง[ขะหฺยาด] ก. ครั่นคร้าม, กลัวเพราะเคยรู้ฤทธิ์มาแล้ว, เข็ดเพราะเคยได้รับผลร้ายมาแล้ว.
ดื้อยา
หมายถึงก. ต้านทานฤทธิ์ยา (ใช้แก่เชื้อโรค เช่น แบคทีเรีย ไวรัส).