ผลการค้นหา

ค้นเจอ 161 รายการ

ทิน,ทิน,ทิน-

หมายถึง[ทินนะ-] (แบบ) น. วัน. (ป., ส.).

ค้นหาในบทความ

ทิน

หมายถึง(แบบ) ก. ให้แล้ว. (ป. ทินฺน).

ธิดา

หมายถึงน. ลูกหญิง. (ป., ส. ธีตา).

พา

หมายถึงก. นำไปหรือนำมา.

ประติทิน

หมายถึงน. ปฏิทิน. (ส. ปฺรติ + ทิน; ป. ปฏิ + ทิน).

ถัณฑิล,ถัณฑิลญ

หมายถึง[ถันทิน, ถันทินละ-] (แบบ) น. แผ่นดิน. (ป.).

พึ่งพา

หมายถึงก. อาศัยกัน, ช่วยเหลือกัน.

เจ้าจอมมารดา

หมายถึงน. เจ้าจอมที่มีพระราชโอรสหรือพระราชธิดาแล้ว.

ระเด่น

หมายถึงน. โอรสหรือธิดาของกษัตริย์เมืองใหญ่. (ช.).

มลทิน

หมายถึง[มนทิน] น. ความมัวหมอง, ความด่างพร้อย, ความไม่บริสุทธิ์. (ข. มนฺทิล).

ทินศูนย์

หมายถึง[ทินนะ-] น. วันร้าย (ใช้ในตำราหมอดู).

จูงมือ

หมายถึงก. จับมือพากันไป.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ