ค้นเจอ 172 รายการ

ลมโชย

หมายถึงน. ลมที่พัดอ่อน ๆ, ลมชาย ก็ว่า.

โชย,โชยชาย

หมายถึงก. อาการที่ลมพัดอ่อน ๆ เช่น ลมโชย กลิ่นโชย; เดินกรีดกราย.

ลมชาย

หมายถึงน. ลมโชย.

พัด

หมายถึงน. เครื่องโบกหรือกระพือลม. ก. ปัดไป, โบก, กระพือ, เช่น เอาพัดมาพัดไฟ พายุพัดฝุ่นตลบ; หมุนอย่างใบพัดพัดลมหรือใบพัดเครื่องบิน.

พัดพุดตาน

หมายถึงน. พัดยศของพระครูสัญญาบัตรหรือพระครูฐานานุกรมบางชั้น มีลักษณะกลม แต่มีแฉกโดยรอบ พื้นทำด้วยกำมะหยี่ สักหลาด แพร หรือเยียรบับ ปักทองแล่ง ดิ้นมัน ดิ้นเลื่อม หรือดิ้นธรรมดา มีสีและลวดลายต่าง ๆ ตามชั้นแห่งสมณศักดิ์.

พัดงาสาน

หมายถึง(โบ) น. พัดยศที่พื้นพัดสานด้วยงาช้าง เป็นเครื่องหมายฝ่ายอรัญวาสี, ในสมัยโบราณ สมเด็จพระสังฆราชและสมเด็จพระราชาคณะเจ้าคณะใหญ่ที่ลงท้ายสร้อยราชทินนามว่า “คามวาสี อรัญวาสี” มีพัดยศ ๒ เล่ม พัดแฉกพื้นกำมะหยี่ปักด้วยทองและเงิน เป็นเครื่องหมายฝ่ายคามวาสี พัดงาสาน เป็นเครื่องหมายฝ่ายอรัญวาสี.

ภัต,ภัต-,ภัตร

หมายถึง[พัด, พัดตะ-, พัด] น. อาหาร, ข้าว. (ป. ภตฺต).

พัชนี

หมายถึง[พัดชะ-] น. พัด. (ป. วีชนี).

วี

หมายถึงก. พัด, โบก.

สงัดลม

หมายถึงก. ไม่มีลมพัด.

รำพาย

หมายถึงก. พัด, กระพือ.

พัทธ,พัทธ-,พัทธ์

หมายถึง[พัดทะ-, พัด] ก. ผูก, ติด, เนื่อง. (ป.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ