ผลการค้นหา

พัง, ทรุด* *พัง, ทรุด *พัง, ทรุด*
คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 61 รายการ

ทรุด

หมายถึง[ซุด] ก. จมลงหรือลดลงกว่าระดับเดิมเพราะสิ่งรองรับมีกำลังต้านทานไม่พอ เช่น กำแพงทรุด สะพานทรุด, ยุบลง เช่น ดั้งจมูกทรุด, มีฐานะตกตํ่ากว่าเดิม เช่น ฐานะทางเศรษฐกิจกำลังทรุดหนัก, เรียกอาการไข้ที่หนักลงไปกว่าเดิมว่า ไข้ทรุด.

พัง

หมายถึงก. ทลาย เช่น บ้านพัง ตึกพัง, ทำให้ทลาย เช่น พังบ้าน พังประตู.

พัง

หมายถึงน. ช้างตัวเมีย เรียกว่า ช้างพัง.

เพ

หมายถึงก. พังทลาย.

ฮวบ

หมายถึงว. อย่างรวดเร็ว (มักใช้แก่กริยาลงหรือทรุด) เช่น ลงฮวบ ทรุดฮวบ.

โกโรโกเต

หมายถึง(ปาก) ว. ไม่แน่นหนา, จวนพัง.

ทลาย

หมายถึง[ทะ-] ก. อาการที่สิ่งซึ่งเป็นกลุ่มก้อนแตกหักหรือพังกระจัดกระจาย เช่น กองทรายทลาย, พังหรือทำให้พัง เช่น กำแพงทลาย ทลายกำแพง, มักใช้เข้าคู่กับคำ พัง เป็น พังทลาย, โดยปริยายหมายความว่า ล้มเหลว ไม่ได้ดังหวัง เช่น ความฝันพังทลาย วิมานทลาย.

หกล้ม

หมายถึงก. ล้มลง, ทรุดตัวลงเพราะเสียการทรงตัว.

ค้ำ

หมายถึงก. เอาไม้ง่ามเป็นต้นยันไว้เพื่อไม่ให้ทรุด ไม่ให้ล้มหรือไม่ให้เข้ามา.

โกรงเกรง

หมายถึง[โกฺรงเกฺรง] ว. จวนพัง เช่น ศาลาโกรงเกรง.

แหลกลาญ

หมายถึง[-ลาน] ว. ย่อยยับ, แตกทลาย, พังทลาย.

ฉลาย

หมายถึง[ฉะหฺลาย] ก. สลาย, แตกพัง, ทลาย, ละลาย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด