ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พักร, มน, อยู่, พำนัก, หยุด, พรรคนาวิน, พัก, ขยัก
พักตร,พักตร-,พักตร์
หมายถึง[พักตฺระ-] (ราชา) น. หน้า, ใช้ว่า พระพักตร์. (ส. วกฺตฺร).
พักพิง
หมายถึงก. อาศัยอยู่ชั่วคราว.
พักฟื้น
หมายถึงก. พักผ่อนเพื่อให้ร่างกายแข็งแรงเป็นปรกติ เมื่อหายเจ็บป่วย.
พักผ่อนหย่อนใจ
หมายถึงก. พักผ่อนไปหาความสนุกสนานเพลิดเพลิน.
พักสายตา
หมายถึงก. หยุดใช้สายตาอย่างคร่ำเคร่งชั่วคราว.
พักตรากฤติ
หมายถึง[-กฺริด] น. โฉมหน้า เช่น พักตรา-กฤติอันบริสุท- ธิพบูและโสภา. (สมุทรโฆษ). (ส. พกฺตฺร + อากฺฤติ).
พักตา
หมายถึงน. ผู้พูด, ผู้กล่าว. (ส. วกฺตฺฤ; ป. วตฺตา).
พักร้อน
หมายถึงก. หยุดพักผ่อน.
พักสมอง
หมายถึงก. หยุดทำงานที่ทำจำเจหรือหมกมุ่นอยู่ไปทำอย่างอื่นชั่วคราวเพื่อผ่อนคลายสมอง.
พักใหญ่
หมายถึงน. ชั่วระยะเวลานานพอสมควร.
พัก
หมายถึงก. หยุดชั่วคราว เช่น พักร้อน พักเครื่อง, อยู่ชั่วคราว, อาศัยชั่วคราว, เช่น บ้านพัก; รอรั้ง มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ไม่พักต้องว่า. น. คราว เช่น เมื่อพักที่น้ำท่วม การจราจรติดขัดมาก, ช่วงระยะเวลา เช่น เดินไปพักหนึ่ง หยุดเป็นพัก ๆ.
พักตรา
หมายถึง(กลอน) น. หน้า.