ค้นเจอ 258 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา พะแนง, พับแพนงเชิง, แพนงเชิง

แพง

หมายถึงว. มีราคาสูง, ตรงข้ามกับ ถูก.

แพง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, พายัพ) ก. สงวน, หวง, เป็นที่รัก. ว. เป็นที่รัก.

พะ

หมายถึงน. เพิงที่ต่อปะเข้าไปกับด้านสกัดของเรือน, พะเพิง เพิง หรือ เพิงพะ ก็เรียก. ก. พักพิงหรือแอบอิงอาศัย เช่น ลูกมาพะพ่อแม่อยู่, พะพิง ก็ว่า; ปะทะกัน, ชนกัน, เช่น คน ๒ คนเดินมาพะกัน; ปะทะติดอยู่ เช่น สวะมาพะหน้าบ้าน.

พะ

หมายถึงใช้นำหน้าคำที่ตั้งต้นด้วยตัว พ มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น พะพรั่ง พะพรั่น พะพราย.

สรพะ

หมายถึง[สะระพะ] ว. เสียงดัง, เอ็ดอึง. (ป.; ส. ศรว).

เงื้อง่าราคาแพง

หมายถึง(สำ) ก. จะทำอะไรก็ไม่กล้าตัดสินใจทำลงไป ดีแต่ทำท่าหรือวางท่าว่าจะทำเท่านั้น.

ออกจะ

หมายถึงว. ค่อนข้างจะ เช่น เธอออกจะอ้วน ของออกจะแพง.

มะหัล

หมายถึงว. แพง; หายาก. (ช.).

พยุพยุง

หมายถึง[พะยุพะยุง] (ปาก) ก. พยุง.

ข้าวยากหมากแพง

หมายถึง(สำ) น. ภาวะขาดแคลนอาหาร, ทุพภิกขภัย.

จดไม่ลง

หมายถึง(ปาก) ก. ไม่กล้าซื้อเพราะราคาแพงมาก.

บูรพ์,บูรพะ

หมายถึง[บูน, บูระพะ] ว. บุพ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ