ผลการค้นหา

พะ* *พะ *พะ*
คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 231 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา พนอง, พนอม, พธู, พลัง, พลำภัง, ภคินี, ภณะ, พณิชย์

พะ

หมายถึงน. เพิงที่ต่อปะเข้าไปกับด้านสกัดของเรือน, พะเพิง เพิง หรือ เพิงพะ ก็เรียก. ก. พักพิงหรือแอบอิงอาศัย เช่น ลูกมาพะพ่อแม่อยู่, พะพิง ก็ว่า; ปะทะกัน, ชนกัน, เช่น คน ๒ คนเดินมาพะกัน; ปะทะติดอยู่ เช่น สวะมาพะหน้าบ้าน.

พะ

หมายถึงใช้นำหน้าคำที่ตั้งต้นด้วยตัว พ มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น พะพรั่ง พะพรั่น พะพราย.

สรพะ

หมายถึง[สะระพะ] ว. เสียงดัง, เอ็ดอึง. (ป.; ส. ศรว).

พนอง

หมายถึง[พะ-] น. ป่า. (ข. พฺนง).

พนอม

หมายถึง[พะ-] น. พนม, จอมเขาหรือที่มีพุ่มไม้, ใช้ พระนอม หรือ พระน้อม ก็มี.

ภมุ,ภมุกะ,ภมุกา

หมายถึง[พะ-] น. คิ้ว. (ป.; ส. ภฺรู).

เสนาพยุห์,เสนาพยูห์

หมายถึง[-พะ-] น. กระบวนทัพ. (ป., ส.).

พธู

หมายถึง[พะ-] น. เจ้าสาว; เมีย; ผู้หญิง. (ส., ป. วธู).

พลัง

หมายถึง[พะ-] ว. กำลัง, มักใช้พูดเข้าคู่กันว่า กำลังพลัง.

พลำภัง

หมายถึง[พะ-] (โบ) น. ชื่อกรมการปกครองในกระทรวงมหาดไทย, เขียนเป็น พลัมภัง พลำภังค์ ก็มี.

ภคินี

หมายถึง[พะ-] น. พี่หญิง, น้องหญิง. (ป., ส.).

ภณะ

หมายถึง[พะ-] (แบบ) ก. กล่าว, พูด, บอก. (ป., ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด