ตัวกรองผลการค้นหา
รวมพล
หมายถึงก. รวมกำลังพลเข้าด้วยกัน.
คำศัพท์ในละครเรื่องบุพเพสันนิวาสที่คนมักเขียนผิด
รู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหาม หมายถึงอะไร พร้อมตัวอย่างการใช้งาน
คําพังเพย หมายถึง?
รวมคำศัพท์ วันคริสต์มาส
พล,พล-
หมายถึง[พน, พนละ-, พะละ-] น. กำลัง, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น พระทศพล อันเป็นพระนามพระพุทธเจ้า หมายความว่า ทรงมีพระญาณอันเป็นกำลัง ๑๐ ประการ มี ฐานาฐานญาณ คือ ปรีชาหยั่งรู้ฐานะและสิ่งที่มิใช่ฐานะเป็นต้น; ทหาร เช่น กองพล ตรวจพล ยกพลขึ้นบก; สามัญ, ธรรมดา ๆ, พื้น ๆ, เช่น ของพล ๆ; ยศทหารและตำรวจสัญญาบัตร รองจากจอมพล (เดิมใช้ว่า นายพล). (ป., ส.).
พลว,พลว-
หมายถึง[พะละวะ-] ว. มีกำลัง, แข็งแรง, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส เช่น พลวเหตุ คือ เหตุแข็งแรง เหตุที่มีกำลังกล้า. (ป.).
กำลัง
หมายถึงน. แรง, สิ่งที่ทำให้เกิดอำนาจความเข้มแข็ง.
แรง
หมายถึงน. กำลัง เช่น แรงคน ไม่มีแรง มีแรงมาก ออกแรง, อำนาจ เช่น แรงเจ้าที่ แรงกรรม. ว. ฉุน, จัด, กล้า, เช่น กลิ่นแรง; ใช้กำลังกระทำถึงขีด เช่น อย่าทำแรง ตีแรง ๆ, แข็ง, มีกำลัง; ศักดิ์สิทธิ์ เช่น ที่นี่เจ้าที่แรง; อัตราการทำงาน กำหนดเป็นกำลังคนต่อช่วงเวลาหนึ่ง เช่น งานนี้ต้องใช้ ๑๐ แรง. ก. ออกแรง; หมกมุ่น เช่น แรงเสพ แรงเล่น.
ให้แรง
หมายถึงก. ทำให้มีกำลังเพิ่มขึ้นเป็นต้น มักใช้กับสิ่งนอกเหนือธรรมชาติตามความเชื่อ เช่น ผีให้แรง เทวดาให้แรง.
เรี่ยวแรง
หมายถึงน. แรง, กำลัง, เช่น หมดเรี่ยวแรง.
พิทยาพล
หมายถึงน. กำลังกายสิทธิ์. (ส. วิทฺยาพล).
สุมพล
หมายถึงก. ประชุมพล, รวมพล, ชุมนุมพล.
พลาดิศัย
หมายถึงว. มีกำลังยิ่ง. (ส. พล + อติศย).
เรี่ยว
หมายถึงน. แรง, กำลัง; เรียกสายนํ้าที่ไหลเชี่ยวแรง.
ป้อแป้
หมายถึงว. อาการที่อ่อนแรงลง, มีกำลังน้อย.
