ค้นเจอ 117 รายการ

พลบ

หมายถึง[พฺลบ] น. เวลายํ่าคํ่า, เวลาโพล้เพล้, เวลาเข้าไต้เข้าไฟ, เช่น ตะวันชิงพลบ, พลบค่ำ ก็ว่า, ในบทกลอนแผลงเป็น พระลบ ก็มี.

พลเรือน

หมายถึง[พนละ-] น. ผู้ซึ่งไม่ใช่ทหาร. ว. ที่ไม่ใช่ทหาร เช่น ข้าราชการพลเรือน.

พลอดรัก

หมายถึงก. พูดจาอ่อนหวานต่อกันในเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ.

พลอยฟ้าพลอยฝน

หมายถึงว. ไม่ได้เกี่ยวข้องแต่ก็ร่วมรับเคราะห์ไปกับเขาด้วย.

พลั่ก

หมายถึง[พฺลั่ก] ว. อาการที่ไหลทะลักออกมาด้วยกำลังดัน เช่น เลือดออกพลั่ก; เสียงดังเช่นนั้น.

พลั้งปาก

หมายถึงก. พูดไปโดยไม่ทันคิด.

พลับเขา

หมายถึงดู กระดูกค่าง.

พลั่ว

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับแทงดิน สาดดิน สาดข้าว รูปแบน ๆ มีด้ามสำหรับถือ.

พลากร

หมายถึง[พะลากอน] น. กองทหารเป็นจำนวนมาก. (ป. พล + อากร).

พลานามัย

หมายถึงน. ภาวะของร่างกายที่แข็งแรง และไม่เป็นโรค; วิชาว่าด้วยการรักษาสุขภาพของร่างกายและจิตใจ.

พลายม้า

หมายถึงน. เรือพายม้า, ใช้ว่า ไพม้า ก็มี.

พลาสมา

หมายถึงน. ส่วนประกอบของเลือดที่แยกเอาเม็ดเลือดออกแล้ว; (ฟิสิกส์) ภาวะหนึ่งของสสาร ณ ภาวะนี้สสารอยู่ในสภาพแก๊สที่ร้อนจัดอย่างยิ่งยวด และแตกตัวเป็นอนุภาคบวกกับอิเล็กตรอนซึ่งมีจำนวนเท่ากันโดยประมาณ สสารในภาวะนี้เป็นตัวนำไฟฟ้าที่ดียิ่ง. (อ. plasma).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ