ค้นเจอ 34 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา พยุ, บรรเทือง, ชรโลง, ท้วง, พุง, มกสะ, ย้าย, ยุง

พยุง

หมายถึง[พะยุง] ก. ประคองให้ทรงตัวอยู่, ประคองให้อยู่ในสภาพปรกติ, เช่น พยุงตัวลุกขึ้น พยุงตัวไม่ให้จมน้ำ, ระวังไม่ให้ล้มไม่ให้ซวนเซเป็นต้น เช่น พยุงลุก พยุงนั่ง พยุงคนไข้ พยุงฐานะ, (ปาก) พยุพยุง ก็ว่า.

บรรเทือง

หมายถึง[บัน-] (กลอน; แผลงมาจาก ประเทือง) ก. ทำให้กระเตื้องขึ้น, พยุง, ทำให้ดีขึ้น.

พยุพยุง

หมายถึง[พะยุพะยุง] (ปาก) ก. พยุง.

ชรโลง

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ก. ชโลง, จูง, พยุง, โยง.

ท้วง

หมายถึงก. พูดเป็นทำนองไม่เห็นด้วย; พยุง, ประคอง, พา, เช่น ท้วงตนหนีไปได้.

ปะทะปะทัง

หมายถึงก. พยุงไว้, ทานไว้, ประคองไว้.

ค้ำชู

หมายถึงก. บำรุงให้เจริญขึ้น, พยุงให้สูงขึ้น.

ชระลอ

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ก. ชะลอ, พยุงให้เคลื่อนไป, ประคองไว้.

พยุงปีก

หมายถึงก. ประคองแขนพยุงไปด้วยมือข้างหนึ่ง แล้วใช้มืออีกข้างหนึ่งโอบรอบหลังไปสอดใต้รักแร้ของผู้ถูกพยุง.

ชูชีพ

หมายถึงน. เครื่องช่วยพยุงตัวในนํ้าหรือในอากาศ เช่น พวงมาลัยชูชีพ ร่มชูชีพ.

เขย่ง

หมายถึง[ขะเหฺย่ง] ก. ยืนด้วยปลายเท้า, พยุงตัวให้สูงขึ้น.

ประคับประคอง

หมายถึงก. คอยระมัดระวังพยุงไว้, คอยบำรุงรักษา, ทะนุถนอมอย่างดี.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ