ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 60 รายการ

ฝุ่น

หมายถึงน. ดินแห้งหรือสิ่งอื่นที่ละเอียดเป็นผง เช่น ฝุ่นละออง ฝุ่นชอล์ก; ผงขาว ๆ คล้ายแป้ง ใช้ผัดหน้าหรือทาสิ่งของต่าง ๆ เช่น ฝุ่นผัดหน้า.

ผงคลี

หมายถึงน. ฝุ่นละเอียด, ละออง.

สีฝุ่น

หมายถึงน. สีสำหรับระบายชนิดหนึ่ง ทำขึ้นจากผงสีซึ่งมีลักษณะละเอียด เนื้อสีค่อนข้างข้น.

พายุฝุ่น

หมายถึงน. พายุที่เกิดเนื่องจากแผ่นดินร้อนจัด กระแสอากาศยกตัวขึ้นสู่เบื้องบน มวลอากาศที่อยู่ข้างเคียงจึงเคลื่อนตัวเข้ามาแทนที่ มักเกิดในบริเวณที่เป็นทะเลทรายในฤดูร้อน.

ธุลี

หมายถึงน. ละออง, ฝุ่น. (ป., ส. ธูลิ).

รัช

หมายถึงน. ธุลี, ฝุ่น, ผง, ละออง. (ป. รช).

บงสุ,บงสุ-,บงสุ์

หมายถึง(แบบ) น. ฝุ่น, ละออง, ธุลี. (ป. ปํสุ; ส. ปำสุ).

ขี้ไคล

หมายถึง(ปาก) น. เหงื่อที่ปนกับฝุ่นละอองติดกรังอยู่กับหนังกำพร้า, ไคล ก็ว่า.

บงสุกุล

หมายถึงน. เรียกผ้าที่พระภิกษุชักออกจากศพว่า ผ้าบงสุกุล, โดยปรกติใช้ว่า บังสุกุล. (ดู บังสุกุล). (ป. ปํสุกูล ว่า ฝั่งแห่งฝุ่น, กองฝุ่น, คลุกฝุ่น).

ละออง

หมายถึงน. สิ่งซึ่งมีลักษณะเป็นผงเป็นฝอยละเอียดยิบ เช่น ละอองฝน ละอองน้ำ ละอองฟาง ละอองข้าว; ฝ้าขาวที่ขึ้นในปากเด็กเล็ก ๆ เมื่อไม่สบาย เช่น เด็กท้องเสียลิ้นเป็นละออง.

ฟ้าหลัว

หมายถึงน. อากาศมัวเนื่องจากในอากาศขณะนั้นมีอนุภาคที่มองไม่เห็น เช่น เกลือจากทะเล ควันไฟ ฝุ่นละอองปะปนอยู่เป็นจำนวนมาก.

ไคล

หมายถึง[ไคฺล] น. เหงื่อที่ปนกับฝุ่นละอองติดกรังอยู่กับหนังกำพร้า, (ปาก) ขี้ไคล, ราชาศัพท์ว่า พระเมโท; ตะไคร่น้ำ เช่น ปูกินไคล.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด