ตัวกรองผลการค้นหา
ฝืน
หมายถึงก. ต้องจำใจทำสิ่งที่ไม่อยากจะทำ เช่น ฝืนกิน ฝืนทำ; ขัด, ไม่ทำตาม, เช่น ฝืนระเบียบ; ขืน, ขืนไว้, เหนี่ยวรั้ง, เช่น ฝืนใจ.
ฝ่าฝืน
หมายถึงก. ขัดขืน, ล่วง, ละเมิด.
อยู่มือ
หมายถึงก. เกรงกลัวไม่กล้าฝ่าฝืน, อยู่ในบังคับไม่กล้าฝ่าฝืน.
กล้ำกลืน
หมายถึงก. ฝืนใจ, อดกลั้นไม่แสดงให้เห็น.
ยิ้มเหย
หมายถึง[-เหฺย] ก. ยิ้มหน้าเบ้, ฝืนยิ้ม.
จารีตประเพณี
หมายถึงน. ประเพณีที่นิยมและประพฤติกันสืบมา ถ้าฝ่าฝืนถือว่าเป็นผิดเป็นชั่ว.
ซังกะตาย,ซังตาย
หมายถึงว. ไม่เต็มใจ, ฝืนใจ, อย่างเสียไม่ได้, (มักใช้แก่กริยาทำ).
ธรรมเนียมประเพณี
หมายถึงน. ประเพณีเกี่ยวกับเรื่องธรรมดาสามัญ ถ้าฝ่าฝืนก็ไม่ถือว่าผิดหรือชั่ว.
ยิ้มแก้เก้อ,ยิ้มแก้ขวย
หมายถึงก. อาการที่รู้สึกเก้อหรือขวยแล้วไม่รู้จะทำอย่างไร ก็ฝืนยิ้มออกมา.
ปฏิสวะ
หมายถึง[ปะติดสะวะ] (แบบ) น. การฝืนคำรับ, การรับแล้วไม่ทำตามรับ. (ป. ปฏิสฺสว).
ชั่ว
หมายถึงว. เลว, ทราม, ร้าย, ไม่ดีเพราะจงใจฝ่าฝืนศีลธรรมหรือจารีตประเพณีเป็นต้น เช่น คนชั่ว.
บังคับใจ
หมายถึงก. ห้ามใจ, ข่มใจ, อดกลั้น; ใช้อำนาจบังคับให้เขาต้องฝืนใจทำ.