ตัวกรองผลการค้นหา
ผ่อง
หมายถึงว. ปลั่ง, ปราศจากมลทิน, ไม่ขุ่นมัว, เช่น ผิวผ่อง หน้าผ่อง ขาวผ่อง.
หมายถึงก. ออกเสียงร้องว่า “ผ่อง” เมื่อเปิดไพ่ขึ้นมาเข้าตอง เป็นคำใช้ในการเล่นไพ่ผ่องไทยหรือจีน.
พรรณ
หมายถึง[พัน] น. สีของผิว; ชนิด เช่น พรรณพืช พรรณไม้ พรรณสัตว์. (ส. วรฺณ; ป. วณฺณ).
ไพ่ผ่องไทย
หมายถึงน. ไพ่ตอง.
รำไพ
หมายถึงว. งามผุดผ่อง เช่น รำไพพรรณ.
ป่าเบญจพรรณ
หมายถึงน. ป่าที่มีไม้หลายพรรณคละกัน.
เถาวัลย์
หมายถึงน. พรรณไม้ที่เป็นเถา, พรรณไม้เลื้อย. (ป., ส. วลฺลิ, วลฺลี).
เชี่ยม
หมายถึงน. ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
ชรากากี
หมายถึง[ชะ-] น. ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง. (โอสถพระนารายณ์).
คั่ว
หมายถึงก. คอยกิน (ใช้ในการเล่นไพ่ผ่องไทยหรือไพ่ผ่องจีนเป็นต้น), โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น สองคนนี้คั่วกันมาหลายปี ก็ยังไม่ได้แต่งงานกัน เขาคั่วตำแหน่งอธิบดีอยู่.
หิรัณยรัศมี
หมายถึง[หิรันยะรัดสะหฺมี] ว. มีสีผ่องดั่งเงินอย่างสีช้างเผือก. (ส.).
กำกูน
หมายถึงน. ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เช่น คูนกำกูนกำยาน. (ลอ), กำคูน ก็ว่า.