ตัวกรองผลการค้นหา
ฝึก
หมายถึงก. ทำ (เช่นบอก แสดง หรือปฏิบัติ เป็นต้น) เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจจนเป็นหรือมีความชำนาญ เช่น ฝึกทหาร ฝึกกายบริหาร ฝึกงาน.
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ตน ฝึกตน
71 คำในภาษาไทยที่มักอ่านผิด
คำไวพจน์ คืออะไร รวมคำพ้องความหมายที่ใช้บ่อย
ผู้ให้ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
หัด
หมายถึงก. ฝึก, ฝึกฝน, ทำให้ชำนาญ.
ครู
หมายถึง[คฺรู] น. ผู้สั่งสอนศิษย์, ผู้ถ่ายทอดความรู้ให้แก่ศิษย์. (ป. ครุ, คุรุ; ส. คุรุ).
ฝึกฝน
หมายถึงก. เพียรฝึก, พยายามฝึก, เช่นฝึกฝนตนเองให้ชำนาญในการเย็บปักถักร้อย.
ครอบครู
หมายถึงน. พิธีตั้งครูโขนเพื่อให้ผู้นั้นสามารถเป็นผู้ครอบศิษย์ต่อไป.
หัตถาจารย์
หมายถึงน. ผู้ฝึกช้าง, หมอช้าง, ควาญช้าง. (ป. หตฺถาจริย).
ทมก
หมายถึง[ทะมก, ทะมะกะ] (แบบ) น. ผู้ทรมาน, ผู้ฝึกตน. (ป.).
สนามกีฬา
หมายถึงน. สถานที่สำหรับฝึกซ้อมหรือแข่งขันกีฬา.
หมายถึง[คะรู] (โหร) น. ชื่อยาม ๑ ใน ๘ ยามในเวลากลางวัน. (ดู ยาม).
ศิษฏ์
หมายถึงว. ฝึกแล้ว, คงแก่เรียน, อบรมแล้ว, มีปัญญา, มีความรู้. (ส.).
อุ่นเครื่อง
หมายถึงก. เดินเครื่องยนต์ไว้จนถึงระดับที่เครื่องจะทำงานได้ดี; ออกกำลังกายหรือฝึกซ้อมชั่วขณะก่อนเริ่มการแข่งขัน, ฝึกซ้อมก่อนแข่งขันจริง.
สู้ครู
หมายถึงก. มีความรู้พอ ๆ กับครูหรือเหนือกว่า เช่น ความรู้ของเขาสู้ครูได้; (โหร) เรียกคนที่ดวงชะตามีพฤหัสอยู่ในราศีสิงห์มีอาทิตย์เป็นเจ้าเรือนว่า พฤหัสสู้ครู ซึ่งหมายความว่า มีใจกล้า มีใจเข้มแข็งพอที่จะสู้กับผู้รู้หรือผู้ชำนาญชั้นครูได้.