ผลการค้นหา

คุมขัง

หมายถึง(กฎ) ก. คุมตัว ควบคุม ขัง กักขัง หรือจำคุก.

จำคุก

หมายถึง(กฎ) น. โทษทางอาญาสถานหนึ่ง ที่ให้เอาตัวผู้ต้องโทษไปคุมขังไว้ในเรือนจำ.

ผู้คุม

หมายถึงน. เจ้าพนักงานผู้ควบคุมดูแลนักโทษ.

คุม

หมายถึงก. รวมสิ่งที่กระจายอยู่ให้เข้าชุดเข้าพวกเป็นระเบียบเดียวกัน เช่น คุมยา คุมเรือน.

คุก

หมายถึงน. ที่ขังนักโทษ, เรือนจำ.

คุม

หมายถึงก. คอยกำกับดูแล เช่น คุมงาน คุมพล คุมพวก, ป้องกันรักษา เช่น คุมของ คุมบ่อน.

นิรยบาล

หมายถึงน. ผู้คุมนรก. (ป.).

ตลาดหน้าคุก

หมายถึง(สำ) ว. แพง. น. ตลาดที่ถือโอกาสขายโก่งราคาแพงกว่าปรกติและผู้ซื้อจำเป็นต้องซื้อ.

คุมตัว

หมายถึงก. ควบคุมไว้หรือจับกุมไว้ เช่น ตำรวจคุมตัวผู้ร้าย.

คุมเหง

หมายถึง(ปาก) ก. ข่มเหง, รังแก, ใช้กำลังหรืออำนาจทำให้เดือดร้อน, กุมเหง ก็ว่า.

หมายจำคุก

หมายถึง(กฎ) น. หมายอาญาที่ศาลสั่งให้จำคุกผู้ต้องคำพิพากษาให้จำคุกหรือประหารชีวิต.

ตะราง

หมายถึงน. ที่คุมขังนักโทษ.