ตัวกรองผลการค้นหา
ปีศาจ
หมายถึงน. ผี, ลักษณนามว่า ตน, ปิศาจ ก็ว่า. (ส.; ป. ปิสาจ).
ปิศาจ
หมายถึงน. ผี, ลักษณนามว่า ตน, ปีศาจ ก็ว่า. (ส.; ป. ปิสาจ).
ผี
หมายถึงน. สิ่งที่มนุษย์เชื่อว่าเป็นสภาพลึกลับ มองไม่เห็นตัว แต่อาจจะปรากฏเหมือนมีตัวตนได้ อาจให้คุณหรือโทษได้ มีทั้งดีและร้าย เช่น ผีปู่ย่าตายาย ผีเรือน ผีห่า, เรียกคนที่ตายไปแล้ว; (โบ) เทวดา; (ปาก) โดยปริยายหมายความว่า เลว เช่น คนผี; เรียกบุคคลที่หมกมุ่นในการพนันว่า ผีการพนันเข้าสิง.
บิศาจ
หมายถึงน. ปิศาจ, ปีศาจ, ผี. (ส. ปิศาจ; ป. ปิสาจ).
เลี้ยงผี
หมายถึงก. เลี้ยงวิญญาณของคนที่ตายแล้วเพื่อเอามาใช้ประโยชน์เช่นการเสี่ยงทายเป็นต้น.
ผีกองกอย
หมายถึงน. ผีชนิดหนึ่ง เชื่อกันว่ามีตีนเดียว ไม่มีสะบ้าหัวเข่า จึงต้องเดินเขย่งเกงกอย ชอบออกมาดูดเลือดที่หัวแม่เท้าของคนที่นอนหลับพักแรมในป่า.
ผีแถน
หมายถึงน. ผีฟ้า.
ผีโป่ง
หมายถึงน. ผีที่อยู่ในป่าโป่ง.
ไล่ผี
หมายถึงก. ทำพิธีร่ายมนตร์ขับผีที่เชื่อว่าสิงอยู่ในคนหรือสถานที่.
สะกดผี
หมายถึงก. ใช้เวทมนตร์สะกดไม่ให้ผีอาละวาดหรือให้อยู่ในอำนาจเป็นต้น.
ผีตายทั้งกลม
หมายถึงน. หญิงที่ตายในขณะที่ลูกยังอยู่ในท้อง.
ผีกระสือ
หมายถึงน. ผีชนิดหนึ่งที่ถือว่าเข้าสิงในตัวผู้หญิง ชอบกินของโสโครก, คู่กับ ผีกระหัง ซึ่งเป็นผีผู้ชาย. (ดู กระสือ ๑).