ตัวกรองผลการค้นหา
ผอมแห้ง
หมายถึงว. ผอมมากจนแทบไม่มีเรี่ยวแรง.
ผอม
หมายถึงว. ร่างกายมีเนื้อน้อย, ซูบ, ตรงข้ามกับ อ้วน.
ผ่ายผอม
หมายถึงว. ผอมไป.
ผอมกะหร่อง
หมายถึงว. ผอมไม่มีเรี่ยวแรง.
ผอมเกร็ง
หมายถึงว. ผอมแต่แข็งแกร่ง.
จ่อย
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ว. ผอม.
ซูบ
หมายถึงว. ผอมลง, ซีดไป, เซียวไป.
ด้อง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ว. ผอม.
โกโรโกโรก
หมายถึง(ปาก) ว. แบบบาง, ไม่มั่นคง; ผอมแห้ง, ขี้โรค.
ขี้ก้าง
หมายถึงน. ขี้ดีบุกที่ถลุงแล้วเอาไปถลุงอีก. ว. ผอมจนเห็นซี่โครงเป็นซี่ ๆ, ผอมเนื้อน้อย.
กระษัย
หมายถึง[-ไส] น. ชื่อโรคตามตำราแพทย์แผนโบราณว่า ทำให้ร่างกายทรุดโทรม มีอาการผอมแห้งตัวเหลืองเท้าเย็น, กษัย ก็ว่า. (ส. กฺษย ว่า โรคซูบผอม).
อกโรย
หมายถึงว. อาการของคนที่มีลักษณะผอมจนเห็นกระดูกอก.