ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พง
ป่าดงพงไพร
หมายถึง(ปาก) น. ป่า.
คำไวพจน์ ป่า | คำคล้าย ป่า
คำไวพจน์: สิงโต - คำไวพจน์ของ สิงโต พร้อมตัวอย่างการนำไปใช้
พง
หมายถึงน. ดงหญ้าหรือดงไม้ที่เป็นหมู่ ๆ หรือที่รก ๆ เช่น ป่าดงพงพี รกเป็นพง.
ป่าดง
หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นทึบ.
อฏวี
หมายถึง[อะตะ-] น. ดง, ป่า, พง. (ป., ส.).
ไพร
หมายถึง[ไพฺร] น. ป่า; ขอบ, ริม, เรียกตอกเส้นกลม ๆ ที่อยู่ใต้ขอบกระบุงกระจาดเป็นต้น ว่า ตอกไพร.
ถเมินไพร
หมายถึงน. พรานป่า.
พงพี
หมายถึงน. ป่าดง.
ดง
หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นหนาแน่น เช่น ขึ้นเป็นดง, ที่ซึ่งมีต้นไม้อย่างใดอย่างหนึ่งขึ้นหนาแน่น เช่น ดงกล้วย, โดยปริยายเรียกสถานที่ที่มีคนหรือสัตว์เป็นต้นประเภทเดียวกันรวมอยู่ด้วยกันมาก ๆ เช่น ดงผู้ร้าย ดงเสือ.
พน,พน-
หมายถึง[พน, พะนะ-] น. ป่า, พง, ดง. (ป., ส. วน).
หักร้างถางพง
หมายถึงก. ฟันป่าพงลงให้เตียน.
บุกป่าฝ่าดง
หมายถึง(สำ) ก. พยายามต่อสู้อุปสรรคต่าง ๆ.
ไม้ล้มขอนนอนไพร
หมายถึงน. ไม้ในป่าที่ล้มตายเอง.
