ตัวกรองผลการค้นหา
ปิย,ปิย-
หมายถึง[ปิยะ-] ว. ที่รัก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์ต่าง ๆ เช่น ปิยบุตร หรือ ปิโยรส = ลูกที่รัก. (ป.).
ปรียะ,ปรียา
หมายถึง[ปฺรี-] ว. ที่รัก. (ส. ปฺริย; ป. ปิย).
ปิโยรส
หมายถึงน. ลูกที่รัก. (ป., ส. ปิย + โอรส).
ปริย,ปริย-
หมายถึง[ปฺริยะ-] ว. ที่รัก. (ส. ปฺริย; ป. ปิย).
สุปรีย์
หมายถึงว. เป็นที่รักยิ่ง. (ส. สุ + ปฺรีย; ป. สุ + ปิย).