ผลการค้นหา

ค้นเจอ 408 รายการ

หรือคุณกำลังค้นหา ทะทัด, ประทัด

ทัด

หมายถึงก. เอาสิ่งของหรือดอกไม้เหน็บหูตรงบริเวณที่เรียกว่า ทัดดอกไม้. น. เรียกทรงผมผู้หญิงที่มีผมยื่นยาวทั้ง ๒ ข้างจอนผมสำหรับทัดหูว่า ผมทัด.

ค้นหาในบทความ

ทัด

หมายถึง(กลอน) ก. ต้านไว้, ทานไว้.

ทัด

หมายถึงน. ชื่อกลองชนิดหนึ่งที่ขึ้นหนังตรึงแน่นทั้ง ๒ หน้า เรียกว่า กลองทัด.

ทัด,ทัด,ทัดเทียม

หมายถึงว. เท่าเทียม, เสมอ, เช่น ฝีมือทั้งสองฝ่ายนั้นดีทัดกัน. (พงศ. เลขา).

ปะ

หมายถึงก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.

อุปะ

หมายถึง[อุปะ, อุบปะ] คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า เข้าไป, ใกล้, รอง, เช่น อุปราช อุปนายก. (ป., ส.).

ปุปะ

หมายถึงก. ปะหลายแห่ง.

สมีปะ

หมายถึง[สะมี-] (แบบ) ว. ใกล้ เช่น สมีปสร้อยสระศรี. (สมุทรโฆษ). (ป.).

มธุปะ

หมายถึงน. ผู้ดื่มนํ้าหวาน คือ แมลงผึ้ง. (ป., ส.).

ปะไร

หมายถึงตัดจากคำว่า เป็นไร. (ดูที่ เป็นไร ในคำ เป็น).

ธัช

หมายถึง[ทัด] (แบบ) น. ธง. (ป. ธช).

เวี่ย

หมายถึง(กลอน) ก. คล้อง, ทัดไว้, เวี่ยว ก็ว่า.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ