ตัวกรองผลการค้นหา
ปะ
หมายถึงก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.
ปดิวรัดา
อุปะ
หมายถึง[อุปะ, อุบปะ] คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า เข้าไป, ใกล้, รอง, เช่น อุปราช อุปนายก. (ป., ส.).
ปุปะ
หมายถึงก. ปะหลายแห่ง.
สมีปะ
หมายถึง[สะมี-] (แบบ) ว. ใกล้ เช่น สมีปสร้อยสระศรี. (สมุทรโฆษ). (ป.).
มธุปะ
หมายถึงน. ผู้ดื่มนํ้าหวาน คือ แมลงผึ้ง. (ป., ส.).
ปะไร
หมายถึงตัดจากคำว่า เป็นไร. (ดูที่ เป็นไร ในคำ เป็น).
ปักจักร
หมายถึงก. เย็บให้เป็นลวดลายด้วยจักรเย็บผ้า.
อุปสัมปทา
หมายถึง[อุปะสำปะทา, อุบปะสำปะทา] น. การบวชเป็นภิกษุ. (ป., ส.).
ปารุปนะ
หมายถึง[-รุปะนะ] น. ผ้าห่ม. (ป.).
ปวัตน,ปวัตน-,ปวัตน์
หมายถึง[ปะวัดตะนะ-, ปะวัด] น. ความเป็นไป. (ป.).
เย็บ
หมายถึงก. ทำให้ติดกันโดยใช้เข็มร้อยด้ายหรือเชือกเป็นต้นแทงขึ้นแทงลง เช่น เย็บผ้า เย็บกระสอบ, ใช้ตอกหรือหวายเป็นต้นที่มีปลายแหลมแทงขึ้นลงเพื่อร้อยสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้ติดกัน เช่น เย็บจาก, ใช้เครื่องอุปกรณ์กดทำให้กระดาษติดกันด้วยลวดเย็บ เช่น เย็บกระดาษ, กลัดให้ติดกันด้วยไม้กลัดเป็นต้น เช่น เย็บกระทง.
ทีป,ทีปะ
หมายถึง[ทีบ, ทีปะ] (แบบ) น. เกาะ; แสงไฟ. (ป., ส.).