ผลการค้นหา

ค้นเจอ 23,214 รายการ

ปสันน,ปสันน-,ปสันนะ

หมายถึง[ปะสันนะ] (แบบ) ก. เลื่อมใส. (ป.).

ค้นหาในบทความ

สันเทหะ

หมายถึงน. สนเท่ห์. (ป., ส.).

สัน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ปีวอก.

สัน

หมายถึงน. สิ่งที่มีลักษณะนูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น สันหลังคา สันหน้าแข้ง ดั้งจมูกเป็นสัน; ส่วนหนาของมีดหรือขวานซึ่งอยู่ตรงข้ามกับคม.

สันถว,สันถว-,สันถวะ

หมายถึง[สันถะวะ-] น. การนิยมชมชอบกัน, การสรรเสริญซึ่งกันและกัน; ความคุ้นเคย, ความสนิทสนมกัน. (ป.; ส. สํสฺตว).

สันมือ

หมายถึงน. ส่วนข้างฝ่ามือด้านนิ้วก้อย เช่น สับด้วยสันมือ.

เมาะว่า

หมายถึงสัน. คือว่า.

ทัง

หมายถึงสัน. ทั้ง.

จนชั้น

หมายถึงสัน. ที่สุดแต่.

วสันต,วสันต-,วสันต์

หมายถึง[วะสันตะ-, วะสัน] น. ฤดูใบไม้ผลิในคำว่า ฤดูวสันต์, วสันตฤดู ก็ว่า. (ป., ส.).

สันทิฐิก,สันทิฐิก-

หมายถึง[สันทิดถิกะ-] (แบบ) ว. ควรเห็นเอง, เป็นคุณของพระธรรมอย่างหนึ่ง. (ป. สนฺทิฏฺิก; ส. สานฺทฺฤษฺฏิก).

เมาะ

หมายถึงสัน. คือ.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ