ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ปริย,ปริย-, ปริยวาที, ปรียะ,ปรียา
ปริย,ปริย-
หมายถึง[ปฺริยะ-] ว. ที่รัก. (ส. ปฺริย; ป. ปิย).
ปริยวาท
หมายถึง[ปฺริยะวาด] น. คำพูดเป็นที่รัก. (ส.).
ปริยวาที
หมายถึง[ปฺริยะ-] น. ผู้มีถ้อยคำอ่อนหวาน. (ส. ปฺริยวาทินฺ).
ปริยัติ
หมายถึง[ปะริยัด] น. การเล่าเรียนพระไตรปิฎก. (ป. ปริยตฺติ).
ปริยานุช
หมายถึง[ปฺริยานุด] น. น้องที่รัก. (ส.).
ปริยาย
หมายถึง[ปะริ-] น. อย่าง, ทาง, หนทาง; การกล่าวอ้อมค้อม, นัยทางอ้อม, ตรงข้ามกับ นิปริยาย คือ อย่างตรง; การสอน, การเล่าเรื่อง. ว. อ้อม; (กฎ) หมายความถึงกรณีที่เจตนาในการกระทำมิได้แสดงออกอย่างชัดแจ้ง เป็นคำที่มีความหมายตรงกันข้ามกับคำว่าชัดแจ้ง. (ป.).
ปริยรณ
หมายถึง[ปฺริยะรน] น. ผู้ชอบรบ. (ส.).
ปริยัติธรรม
หมายถึง[ปะริยัดติทำ] น. ธรรมที่จะต้องเล่าเรียนได้แก่พระไตรปิฎก.