ค้นเจอ 43 รายการ

เงื่อน

หมายถึงน. เชือกหรือเส้นด้ายเป็นต้นที่ผูกกันเป็นปม เช่น เงื่อนกระทกหรือเงื่อนกระตุก คือเงื่อนที่ผูกแล้วกระตุกออกได้ง่าย เงื่อนตาย คือเงื่อนที่ผูกแล้วแก้ยาก เงื่อนเป็น คือเงื่อนที่ผูกแล้วแก้ง่าย.

ปม

หมายถึงน. เนื้อที่เป็นปุ่มขึ้นตามตัว, ขอดของผ้าหรือเชือก, ข้อยุ่งที่แก้ยาก.

เงื่อน

หมายถึงว. เหมือน เช่น เขี้ยวโง้งเงื่อนงาคชกรรม. (คำพากย์).

ระแคะ

หมายถึงน. เล่ห์, เงื่อนความ.

ผลือ

หมายถึง[ผฺลือ] น. ปม.

กระหมวด

หมายถึงก. ขอดให้เป็นปม, มุ่น, บิดม้วนให้เป็นปม. (แผลงมาจาก ขมวด).

เปา

หมายถึงน. ปม, ปุ่ม, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปม เป็น ปมเปา.

ตะปุ่มตะป่ำ

หมายถึงว. นูนขึ้นเป็นปม ๆ, เป็นปุ่มเป็นปมขรุขระอย่างผิวมะกรูด, ปุ่มป่ำ ก็ว่า.

ปุ่มป่ำ

หมายถึงว. นูนขึ้นเป็นปม ๆ, เป็นปุ่มเป็นปมขรุขระอย่างผิวมะกรูด, ตะปุ่มตะป่ำ ก็ว่า.

กระปมกระปำ,กระปมกระเปา

หมายถึงว. ปุ่มป่ำ, ปมเปา, เป็นปมเป็นก้อน.

กระปำ,-กระปำ

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระปม เป็น กระปมกระปำ.

กระเปา,-กระเปา

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระปม เป็น กระปมกระเปา.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ